به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، «منوچهر منطقی» در خصوص چگونگی دانش‌بنیان کردن صنعت خودرو گفت: در این زمینه چهار مرحله وجود دارد. در مرحله نخست باید به یکپارچه‌سازی محصولات (مونتاژ) و قطعه‌سازی توجه کرد.
وی افزود: مرحله دوم طراحی قسمت‌هایی از محصولات است؛ به این صورت که مثلاً یک خودرو مصرفش بالاست آیا می‌توان یک موتور با مصرف کمتر طراحی و بر روی خودرو قرارداد یا خیر. در مرحله سوم طراحی یک محصول جدید مطرح است که اتفاقاً ما طراحی‌های مشترکی با مجموعه‌های جهانی داریم که این موضوع نشان از توانمندی بالای ماست.
معاون صنایع حمل و نقل وزارت صنعت تصریح کرد: در مرحله چهارم صنعت خودرو به درجه‌ای می‌رسد که توانمندی طراحی اجزای خودرو را پیدا کرده و می‌تواند محصول مستقل طراحی کند. این محصول مستقل علاوه بر بازار داخل وارد بازارهای جهانی هم می‌شود.
منطقی گفت: دانش‌بنیان شدن از مرحله سه به بعد است که اتفاق می‌افتد. به عبارتی مرحله یک تکنسین‌محور و مرحله دوم مهندسی‌محور است که در این مرحله‌ها هنوز به دانش‌بنیان بودن نرسیده‌ایم؛ اما مرحله سوم دیگر دانش‌بنیان است چون شما می‌توانید محصول را از مرحله تحقیق و توسعه تولید کنید اگر چه شریک دارید اما می‌توانید محصول جدید عرضه کنید. بنابراین اگر ما می‌خواهیم وارد دانش‌بنیان شویم باید وارد مرحله سوم شده باشیم.
وی در ادامه اضافه کرد: در حال حاضر بحث خودروهای فسیلی با سوخت فسیلی کم کم از رده خارج می‌شود و پیش‌بینی‌ها بر این است تا 2050 همه کشورها به سمت خودروهای برقی بروند. اما صرفاً برقی‌سازی نیست بلکه خودروها با هم می‌توانند تبادل اطلاعات داشته باشند.
منطقی با اعلام اینکه در این افق جدید دیگر ما نباید آن مسیر قبلی را تکرار کنیم، گفت: در مسیر قبلی ما سی‌کی‌دی دریافت و قطعه‌سازی می‌کردیم و در نهایت به 10 تا 14 درصد ارزش افزوده می‌رسیدیم. در بخش طراحی اجزا هم به 50 درصد می‌رسیدیم. امروز باید از مرز 50 درصد عبور کنیم؛ اما چگونه؟
معاون صنایع حمل و نقل وزارت صنعت افزود: ما یک سری مزیت‌هایی داریم به نحوی که در خودروهای جدید موضوع فناوری‌هایی هست عمدتاً بر مبنای الکترونیک و بخش‌های مهندسی برق تولید شده‌اند؛ در سیستم‌های ارتباطی، فناوری اطلاعات و نهایتاً فناوری سیستم‌های کنترل اتوماتیک نیز اقدامات مناسبی صورت گرفته است که این موضوع نشان می‌دهد ما در این زمینه توانمندی فوق‌العاده خوبی داریم.
به گفته منطقی، از ابتدای انقلاب نخبه‌ترین آدم‌ها در این رشته‌ها تحصیل می‌کردند. اما صنایع ما چون توان جذب این افراد را نداشتند مهندسان به خارج از کشور می‌رفتند. خود من در دانشگاه شریف درس خواندم؛ دوره ما 120 نفر بودند اما از این تعداد 4 نفر در ایران مانده‌اند. ما آدم‌های خوب با سطح فنی بالایی تربیت می‌کنیم اما چون قدرت جذب آنها را نداریم آنها جای دیگری فعال می‌شوند. نکته مهم اینجاست اگر فعالیت این افراد را در کشورهای دیگر پیگیری کنیم می‌بینم که در کشورهای پیشرفته جایگاه فوق‌العاده حساس و دقیق دارند. پس ما یک استعداد نهفته داریم که تا به حال از آن استفاده نکرده‌ایم. اما آیا این استعداد به تنهایی به درد می‌خورد؟ خیر.
وی با اعلام اینکه هیچ وقت از مزیت بازارمان استفاده نکرده‌ایم، گفت: همه کشورها وقتی ما یک بازار بزرگ داشته باشیم حتماً در مراودات تجاری به فناوری توجه می‌کنند. به نوعی نظریه بازار در مقابل فناوری یک بحث جاافتاده است و بسیاری از کشورهایی که در زمینه‌های صنعتی در یک رشته خاص پیشرفت می‌کنند از این نظریه به خوبی استفاده می‌کنند.
وی گفت: با در نظر گرفتن این موضوع اگر بخواهیم به سمت بازار برقی‌سازی خودروها بریم باید با هر کس که صحبت می‌کنیم بگوییم این بازار ما است و اگر می‌خواهید این بازار را در اختیار شما قرار دهیم دیگر روش‌های “سی‌کی‌دی” “اس‌کی‌دی” معنا ندارد؛ ما باید طراحی مشترک را شروع کنیم. ممکن است بگویید که ما تحریم هستیم و کسی ما را تحویل نمی‌گیرد ولی ما الآن وارد یک سری اتحادهای بلندمدت از جمله با کشورهای بریکس شده‌ایم که دیگر بحث‌های تحریم خیلی کمرنگ می‌شوند. باید برویم سراغ کشورهایی که با آنها ارتباطات بلندمدت داریم.
انتهای پیام/؛
source