نقد طراحی دنا پلاس ؛ جذابیتی که رنگ و بوی کهنگی گرفته است

دنا پلاس یکی از پر تقاضا ترین محصولات ایران خودرو به حساب می آید و ما در این مطلب نقد طراحی دنا پلاس را برای شما انجام می دهیم.

پروژه دنا و فاز مطالعاتی آن برای نخستین بار در سال ۱۳۸۴-۱۳۸۳ کلید خورد تا دنا با پلتفرم مشترک با سمند و به عنوان نسخه فیس لیفت شده از آن تولید شود. این خودرو در ابتدا قرار بود به عنوان فیس لیفتی از سمند عرضه شود اما به دلیل اینکه تغییرات بیش تر از آن چیزی بود که برای یک فیس لیفت لازم است به عنوان خودرویی کاملا جدید معرفی شد.

دنا پلاس در طول سالیان حضور خود در بازار ایران در تیپ ها و با اپشن ها و پیشرانه های متفاوتی اعم از تنفس طبیعی و توربو به همراه گیربکس دستی و اتوماتیک به بازار عرضه شده و از محبوبیت نسبتا مناسبی در بازار کشور برخوردار شده است و از عمده دلایل آن می توان به امکانات رفاهی و ایمنی نسبتا مناسب در این سگمنت, پیشرانه قدرتمند در نسخه توربو و نیز خدمات پس از فروش مناسب آن اشاره کرد. اما دنا و دنا پلاس از یک نظر, طرفداران و نیز مخالفان متعددی را در کنار و در مقابل خود می دید و آن طراحی ظاهری و کابین آن است که در ادامه به بررسی نکات مثبت و منفی طراحی آن خواهیم پرداخت.

طراحی دنا پلاس در بدنه

نمای ظاهری دنا در زمان رونمایی و با توجه به بازار آن روزهای کشور از طراحی نسبتا به روز و هماهنگ با المان های یک خودروی اقتصادی برخوردار بود, اما شباهت آن با سمند در نمای جانبی تبدیل به یک پاشنه آشیل در طراحی بدنه دنا شده بود و نیاز به یک به روز رسانی و بازنگری بر پیکره آن احساس می شد که سرانجام ایران خودرو در پاییز سال ۹۵ این به روز رسانی را انجام داد و می توان گفت که برای نخستین بار در صنعت خودروسازی جهان, یک خودرو در نمای جانبی تحت عمل جراحی زیبایی قرار گرفت و با نام دنا پلاس روانه بازار شد که این هم یکی از هزاران عجایب صنعت خودروسازی کشور به شمار می آید! با این حال پیش از پرداختن به جزئیات طراحی دنا پلاس در نمای جانبی و تفاوت های آن با نسخه معمولی دنا(سمند), اجازه دهید که ابتدا نمای جلو آن را بررسی کنیم.

اگر به نمای جلو دنا پلاس دقت کنید به سرعت زبان طراحی حدود دو دهه پیش محصولات میتسوبیشی به سرعت تداعی می شود که البته بر خلاف عقیده عده ای که چنین طرح هایی را کپی قلمداد می کنند! باید گفت که در دنیای طراحی خودرو و بخصوص در محصولاتی که دارای زبان طراحی مشخصی به دلیل تنوع کم محصولات و… نیستند, بروز چنین مواردی کاملا اجتناب ناپذیر بوده و می توان با دید کمی مثبت تر, از آن به عنوان یک الگوبرداری از ترند طراحی روز خودرو یاد کرد.

با این حال در نمای جلو دنا استفاده از خطوط تیز و شکسته در سپر کاملا قابل توجه است (البته با تکرار این نکته که تمام این ویژگی ها مطابق با ترند یک ده پیش و یا حتی بیشتر بوده است و امروزه کاملا رنگ و بوی کهنگی به خود گرفته اند). با این حال نکته ای که در اینجا می توان به آن اشاره کرد طراحی خطوط روی کاپوت است که تقریبا از ستون های A شروع شده و تا نزدیکی جلو پنجره امتداد یافته اما به یکباره و با نزدیک شدن به جلو پنجره با زاویه ملایمی به یکدیگر متصل شده که سبب کاهش حس تهاجمی نمای جلو شده است. هواکش ها و مه شکن های سپر نیز از ویژگی هایی است که در نمای جلو هماهنگ با چراغ ها و جلوپنجره طراحی شده است.

تا اینجا همه چیز در نمای جلو بین دنا و دنا پلاس مشترک است.اما دو موردی که در دنا پلاس مورد بازنگری قرار گرفته است, یکی تغییر گرافیک چراغ ها و اضافه شدن دی لایت که از اپشن های مورد علاقه مشتری ایرانی نیز می باشد و دیگری مشکی شدن فاصله بین جلوپنجره و ورودی هوای سپر است که هردو مورد در مقایسه با دنای قبل از فیس لیفت جلوه به مراتب اسپرت تری به نمای روبه رو داده اند. اما نکته ای که در نمای جلو و نیز در نمای عقب دنا پلاس که در ادامه مطلب نیز به آن خواهیم پرداخت. وجود دارد و علامت سوال بزرگی در ذهن ایجاد می کند این است که در زمان رونمایی از دنا پلاس, مدیران وقت ایرانخودرو ادعا کردند که نزدیک به ۵۵ میلیارد تومان صرف پروژه بروزرسانی دنا شده است که در آن زمان مبلغ قابل توجهی به شمار می آمد, اما چرا چنین هزینه ای تنها صرف بروزرسانی نمای جانبی شده است و تغییر قابل توجهی در نمای جلو و عقب و بخصوص سپرها صورت نگرفته است تا بتوان چهره ای هماهنگ تر از دنا پلاس در مقایسه با دنا به نمایش گذاشت؟! تغییراتی که به دلیل نوع قالب گیری ها قطعات در مقایسه با قالب گیری پوسته درب ها در نمای جانبی چندان هزینه بر هم نمی شد.

اما با گذر از نمای جلو و نکاتی که به آن اشاره شد, حال می رسیم به قسمت اصلی در طراحی دنا پلاس یعنی نمای جانبی که به کلی دگرگون شده است,اما آیا این دگرگونی مثبت بوده است؟

در نسخه معمولی دنا نمای جانبی آن با سمند کاملا یکسان بود که تنها تغییرات آن یه تغییر دستگیره در ها به گونه ای که آن را اصطلاحا easy open می نامند,تغییر آینه جانبی و حذف زه های درها محدود شده بود .البته تغییر نمای جلو و عقب تاثیرش را بر نمای جانبی گذاشته بود, مانند بیشتر شدن Overhang جلو (به فاصله بین انتهایی ترین قسمت جلو با محور جلو Overhang جلو و به فاصله بین انتهایی ترین قسمت عقب با محور عقب Overhang عقب می گویند) و یا تغییر خط برش در صندوق عقب که البته این مورد الگو برداری از طراحی ب ام و سری پنج E60 می باشد که بین سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ تولید شد.

نکته ای دیگر در نمای جانبی دنا پلاس که در دنای معمولی هم وجود دارد و به آن اشاره شد Overhang بلند جلو و خط برش صندوق عقب است که به دلیل یکسان بودن زاویه ستون Cو خط برش صندوق و چراغ های عقب باعث می شود که برای لحظه ای احساس فست بک بودن به بیننده منتقل شود. البته تغییر آن ها به دلیل اینکه باید گلگیرهای جلو و عقب دوباره طراحی شده و سبب تغییر قالب می شود توجیه اقتصادی برای شرکت نداشته که این امری منطقی و رایج در خودروسازی است. اما بطور کلی تغییرات ایجاد شده در نمای جانبی دنا پلاس به خودی خود مثبت بوده و مورد قبول می باشد. اما همچنان این ضعف در دنا پلاس وجود دارد که هماهنگی زیادی بین سه نمای دنا پلاس, یعنی نمای جلو, نمای جانبی و نما عقب وجود ندارد و هر قسمت ساز مخالف خود را به صدا در می آورد.

در نمای عقب دنا پلاس با چهره ای کاملا محافظه کارانه در مقایسه با دو نمای دیگر روبه رو هستیم که تنها تغییرات آن ,گرافیک چراغ ها و اضافه شدن آنتن کوسه ای می باشد. اما باید این نکته را یادآور شد که هم فرم کلی این نما از طراحی پخته ای برخوردار است و هم طراحی گرافیک جدید چراغ ها جذاب از کار درآمده است که تنها نکته منفی که در این نما می توان به آن اشاره کرد فرم ساده دیفیوزر و هندسه خشک و فاقد روح چراغ مه شکن داخل آن است که البته از هماهنگی خوبی با سایر قسمت های بدنه دنا پلاس که دارای خطوط تیز است, برخوردار نیست. ضمن اینکه وجود دو خط برش سطحی در وسط در صندوق, هر چند دلیل خاصی جز سلیقه تیم طراحی در اجرای آن دیده نمی شود, با این حال در کاهش سادگی این نما کمی متفاوت تر شدن این نما کمک کرده است.

در مجموع می توان گفت طراحی بیرونی دنا پلاس نمره قبولی با وجود برخی کاستی ها دریافت می کنند و در مقایسه با محصولاتی که تا آن زمان توسط خودروسازان داخلی طراحی شده بود, یک قدم هرچند کوچک اما روبه جلو محسوب می شود.

طراحی کابین

در نمای داخلی دنا پلاس و به محض ورود به کابین نمای داخلی سوناتا YF در ذهن تداعی می شود.کیفیت مواد و متریال داخلی نیز در مقایسه با سمند و پژو پارس یک پیشرفت تلقی می شود.در دنا پلاس به جز تغییراتی محدود در قسمت مولتی مدیا و اضافه شدن سانروف تغییر دیگری صورت نگرفته. هر چند که در نسخه های اتوماتیک شیفتر دنده و نیز اضافه شدن کلید استارت/ استاپ تغییراتی نامحسوس در کنسول میانی ایجاد کرده است.

طراحی صندلی ها از ارگونومی و راحتی بسیار بهتری در مقایسه با سمند برخوردار است و بدن را به خوبی در بر می گیرد اما موردی که در طراحی داخلی دنا و دنا پلاس همواره مورد انتقاد بوده و همچنان پابرجاست فضاسازی پر از ایراد فضای داخلی است. چرا که به دلیل اینکه قالب پوسته داشبورد و صندلی ها بزرگ تر از سمند است و سقف و ستون تغییری در مقایسه با سمند نداشته اند, سبب شده تا از فضای پای سرنشینان بخصوص سرنشینان عقب کاسته شود تا به عنوان یک سدان خانوادگی از فضای مناسب و جاداری چه در قسمت سر و چه در قسمت پا در دو ردیف برخوردار نباشد. با این حال اگر فضای داخلی را فاکتور بگیریم, ارگونومی سایر قسمت های داخلی نیز تاحدی مناسب بوده و همه چیز در دسترس سرنشینان قرار دارد و امکانات مناسبی را در این رنج قیمت در اختیار سرنشینان قرار می دهد.

سخن پایانی در رابطه با دنا پلاس

بطور کلی دنا پلاس با وجود تمام کاستی هایی که دارد، یک پیشرفت در زمینه طراحی خودرو کشور ( البته در زمان معرفی) به حساب می آمد و باید دنا و دنا پلاس را به عنوان طرحی که نشان دهنده تلاش و استعداد های ملی جهت پیشرفت صنعت خودرو است را ستود و قبول کرد, اما با گذشت نزدیک به یک دهه از معرفی آن می توان گفت که کاملا رنگ بوی کهنگی در طراحی بیرونی و داخلی ان حس می شود و به یک تغییر و بروزرسانی اساسی در تمامی فاکتورها و یک تغییر نسل نیازمند است.

تست و بررسی دنا پلاس توربو