به گزارش مجله ماشین، هرچه درباره ون‌های کلاسیک فولکس‌واگن که در کودکی عاشقشان بودیم فکر می‌کردید را فراموش کنید.
این ماشین هنوز یک فولکس‌واگن است، (البته به نوعی) و هنوز هم یک ونبه حساب می‌آید، اما قطعا در سطحی کاملا متفاوت قرار دارد. پس با چه چیزی طرف هستیم و چطور به اینجا رسیدیم؟
خب، زندگی Surf Seeker در دستان راننده‌ای بازنشسته‌ای به نام “رون بری” از یوتا آغاز شد.
نمی‌دانم در گذشته رون چه کاره بوده، اما این آقا عاشق ساختن و مهارت خاصی در خلق آثار هنری قابل رانندگی دارد. او بیش از ۵۰ سال است که در این کار سابقه دارد.
حالا، اگر Surf Seeker را یک ونفولکس‌واگن بنامیم، واقعا کم لطفی کرده‌ایم و درواقع حقیقت را نگفته‌ایم. چرا؟
همانطور که گفته شد، ساخت Surf Seeker با سیستم تعلیق یک ون فولکس‌واگن مدل ۱۹۶۵ و برخی از اجزای فرمان و گاز شروع شد، اما باقی‌مانده آن کاملا منحصر به فرد است و نمونه مشابهی روی هیچ خودروی دیگری پیدا نمی‌شود، مگر اینکه تقلیدی از روی آن ساخته شود.
برای اینکه درک بهتری داشته باشیم، اجازه دهید با نمای بیرونی شروع کنیم و به سمت داخل برویم.
از اولین باری که Surf Seeker را دیدم، ظاهر عجیب و غریب آن که توسط آقای بری ساخته شده بود، مرا شگفت‌زده کرد.
نوار تزئینی کروم کلاسیک که در زیر پنجره‌ها قرار دارد، به طور قابل توجهی پهن‌تر و قوس‌دار شده و همین باعث شده تا پنجره‌ها و حتی سقف هم همین شکل را به خود بگیرند.
در نتیجه، هر پنجره با دیگری متفاوت است و برش و شکل‌دادن به آن‌ها حتما کار سختی بوده است.
حالا به جلوی این غول‌پیکر می‌رسیم، بریده شده، کمی قِلق شده و به نظر می‌رسد که بزرگترین برآمدگی‌ای را که تا به حال دیده‌ام دارد؛ سپر آن به گونه‌ای است که انگار برای کنار زدن شن و رسیدن به بهترین موج‌ها آماده است.
راستی، تمام این‌ها توسط خود آقای بری ساخته شده‌اند. جالب است بدانید که چراغ‌های جلو چیزی جز کاسه‌های سالاد ۱۱ اینچی از فروشگاه والمارت نیستند. خب، این یعنی خلاقیت در بالاترین سطح خودش.
در قسمت عقب، ظاهر برآمده به فرو رفتگی تبدیل می‌شود و به سپر عقب کمی بیرون‌زدگی می‌دهد و سقف را کمی به جلو هل می‌دهد که باعث می‌شود Surf Seeker ظاهری کارتونی پیدا کند.
اما اگر می‌خواهید نگاهی به موتور بیندازید، به یک کنترل از راه دور نیاز دارید و باید بنشینید و نمایش را تماشا کنید.
قلب تپنده پشت Surf Seeker یک موتور ۲۲۷۵ سی‌سی است که توسط هیچ‌کس جز دیک لندی به همراه B&M طراحی شده و قدرتی معادل ۲۰۹ اسب بخار تولید می‌کند.
طبق گفته‌های رون، این موتور احتمالا “آخرین بازمانده” باشد. تنها چیزی که می‌توانم در مورد قدرت خروجی آن بگویم این است که Surf Seeker برای احتیاط هم که شده به میله‌های چرخ جلو مجهز شده است.
همچنین روی مجموعه‌ای از چرخ‌های ۲۴ اینچی سوار است، در صورتی که کنجکاو بودید بدانید.
حالا می‌توانستیم ساعت‌ها تا روزها درباره نمای بیرونی این پروژه صحبت کنیم، اما باید داخل آن را هم بررسی کنیم و در اینجا است که عشق بیشتر آقای بری را به چنین ماشین‌هایی می‌بینیم.
دو راه برای ورود به داخل وجود دارد که بستگی دارد راننده باشید یا یا سرنشین.
اگر سرنشین Surf Seeker هستید، از طریق یک درب جانبی که مانند یک اتوبوس فولکس‌واگن معمولی است، وارد فضای داخلی چوبی و کرم رنگ بکر آن می‌شوید.
اما اگر راننده یا سرنشین صندلی جلو هستید، باید به سبک یک BMW Isetta، کل قسمت جلویی را که شامل داشبورد هم می‌شود، مانند یک درب باز کنید و سوار شوید.
تجربه داخل کابین واقعا منحصر به فرد است، با قاب‌های پنجره و شیشه جلو از جنس چوب و آهنربایی، فضای سر کافی به دلیل سقف بلند شده، و چرم به رنگ پوسته تخم مرغ که فقط با نوارهای قرمز رنگ تزئین شده است.
جزئیات کرومی فقط زیبایی کار را کامل می‌کنند؛ من عاشقش هستم!