کارشناسان صنعت و بازار خودرو بر این باورند که صنعت خودرو کشور برای تولید خودروهای برقی با فرایندهای جدیدی روبهرو است و برای آنکه ایران در تولید خودروهای برقی به موفقیت برسد، ضرورت دارد که از تجربه شرکتهای که در این حوزه پیشقدم بوده و درخشیدهاند، استفاده کنیم. در این مسیر سخت و ناهموار، خودروسازان نیاز به همکاری همهجانبه دانشگاهها، مجموعههای دانشبنیان، سازمانها و صنایع مختلف ازجمله صنعت برق، فولاد، پلیمر دارند. هرچند تولید خودرو برقی بیش از دو دهه در کشورهای اروپایی مورد توجه قرار گرفته است، اما برخی فعالان صنعت خودرو معتقدند؛ برای کاهش فاصله صنعت خودرو ایران با خودروسازان جهانی لازم است بهسوی تولید خودروهای برقی گام برداریم. هرچند کشورهایی که در عرصه خودروهای برقی ورود کردند برای تولید باتری نسل جدید برنامهریزی کردند. در این راستا، باتریهای جدید به لحاظ وزن، قیمت و دوام شارژ بهینهتر شدهاند. از همین رو، ما نیز باید با بهرهگرفتن از دانش و توان مهندسی که در کشورهایی همانند چین که این تکنولوژی را در اختیار دارند، باتری خودروهای برقی مناسب و به روز تولید کنیم.
در همین زمینه، روز گذشته میزگردی تخصصی با موضوع «صنعت خودرو در مواجهه با فناوریهای نوین و برقیسازی» در حاشیه سومین نمایشگاه تحول صنعت خودرو برگزار شد که سخنان حاضران در این میزگرد، در ادامه از نظرتان میگذرد.
سعید لیلاز، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی و مدیرعامل شرکت کارمانیا
نباید یکشبه همه توان صنعت خودرو را بر برقیسازی متمرکز کنیم
چین در حالی که به لبه قدرت اقتصادیشدن رسیده است که در یک صد سال گذشته به دلیل عقبماندگیهای صنعتی کشوری دارای مشکلات فراوان ازجمله آلودگی هوا و مشکلات فرهنگی بود.
هرچند برخی کارشناسان معتقدند؛ دلیل اصلی این سرعت رشد در چین، بهواسطه نبود نفت در این کشور است، اما همانطور که میدانید، چین بزرگترین منابع زغال سنگ جهان را داراست و بهواسطه تکنولوژی اتمی میتواند هر میزان برق که نیاز دارد را تولید کند. درخصوص سوختهای فسیلی نیز هر میزان که نیاز دارد میتواند از بازارهای جهانی خریداری کند.
اگر این ظرفیتها قرار بود موجب عقب نگه داشتن کشوری شود، چین مستعدترین ظرفیتها را داشته است. امروز در شهرهای همچون شانگهای و پکن هیچ خودرو عمومی غیرالکتریکی مشاهده نمیکنید، حتی اثری از بودا و فرهنگی که چین را یکصد سال از جهان عقب نگه داشته بود، دیگر در این کشور نیست.
به عقیده بنده، مدتی است که جنگ اقتصادی در جهان آغاز شده است و تنها این مانده که به توپ آن برسیم تا این جنگ را باور کنیم. کشورهای غربی در رویارویی با چین ترس دارند و این ترس را در افزایش پنجبرابری نرخ تعرفهها میتوان دید. ما در مسیر واردات خودروهای برقی هیچ مانعی نداریم و البته نمیخواهیم یکشبه همه توان خودروسازی کشور را بر تولید خودرو برقی متمرکز کنیم و با حدود ۱۰ درصد از این توان میتوانیم گام بلندی بهسوی پیشرفت و همترازی با خودروسازان جهانی برداریم.
حسن کریمی سنجری، نماینده ویژه وزیر صمت در طرح خودروهای برقی
وزارت نیرو نقاط مناسب تاسیس ایستگاه شارژ خودروهای برقی را اعلام کند
تولید خودروهای برقی در کشور بهرغم حمایتها درخور صنعت خودرو کشور نبوده است. تحقق طرح توسعه تولید خودرو برقی در صنعت کشور، مستلزم اجرای برنامهها و دستورالعملهای تعیینشده از سوی دولت در برنامه هفتم توسعه کشور است.
با توجه به اینکه طرح برقیسازی خودروها در کشورهای توسعهیافته بیش از دو دهه مورد توجه قرار گرفته و در ایران این صنعت نوآورانه محسوب میشود، باید به توسعه متوازن در این حوزه توجه شود.
یکی از مهمترین موضوعات در توسعه این محصول، پرداختن به ایستگاههای شارژ است که از زیرساختهای لازم این خودروها محسوب میشود. اقدام برای برقیسازی صنعت خودرو کشور بهواسطه تنظیم سند راهبردی توسعه خودرو برقی انجام پذیرفته است، اما برای تحقق این سند؛ ابتدا همانطور که مطرح شد، باید ایستگاههای شارژ تاسیس شوند و نکته دیگر تولید برق مورد نیاز ایستگاههای شارژ خودرو است.
یکی دیگر از ارکان مهم توسعه مصرف این محصولات در کشور، همکاری همه نهادها و ارگانهای درگیر موضوع است. به عنوان مثال؛ ابتدا باید وزارت نیرو در تعیین محل ایستگاههای شارژ همکاری لازم را انجام دهد و به ما بگوید در چه نقاطی امکان تحویل برق را دارد تا در آن نقاط ایستگاههای شارژ تعبیه شوند.
مهدی خطیبی، مدیرعامل سابق گروه صنعتی ایرانخودرو
ضرورت بومیسازی ورقهای آلومینیومی بدنه برای خودروهای برقی
متاسفانه درخصوص بایدها و نبایدها و نیز داشتهها و نیازهای تولید خودرو برقی در کشور به اندازه کافی صحبت نشده است. این در حالی است که در جهان نزدیک ۴۰میلیون خودرو برقی در حال تردد هستند. خودروهای برقی در سال ۲۰۲۳، نزدیک به ۱۵ درصد خودروهای تولیدی سراسر جهان را به خود اختصاص دادند و انتظار میرود در سال ۲۰۲۴ این میزان به ۱۸ درصد افزایش یابد.
از سال ۱۸۲۸ که اولین خودرو برقی جهان در مجارستان تولید شد تا دهه پایانی صده هجدهم که در آمریکا این خودرو بهصورت تجاری تولید شده است و در ادامه این مسیر تا به امروز، تغییرات و چالشهای بسیاری شاهد بودیم؛ ازجمله عمر کم و ظرفیت باتری، کمبودن هزینه سوخت، گران بودن خودرو برقی و مطابق سلیقه مصرفکننده نبودن محصولات برقی. اما بشر توانسته است این چالشها را امروز پشت سر بگذارد.
خیلی از این چالشها و عوامل محدودکننده در این مسیر، تبدیل مسائل انگیزشی شدند؛ مثل کاهش آلودگی هوا و مصرف سوخت در دنیا. بر این اساس، امروز مسجل شده که تولید خودرو برقی یک ضرورت است. به اعتقاده بنده، دیگر راهی بهجز حرکت به سمت پذیرش تکنولوژی وجود ندارد.
هرچند مخالفان و موافقان این صنعت در داخل و خارج کشور نظراتی دارند. یکی از مخالفان خارجی این قبل خودروها معتقد است به دلیل آنکه ۱۲ درصد مردم جهان دسترسی به الکتریسیته را ندارند، این خودروها نمیتواند در جهان فراگیر شوند. ناترازی انرژی در کشور، یکی از دلایل مخالفت کارشناسان داخلی است که معتقدند به دلیل کمبود تولید برق در کشور، خودروهای برقی ما را درگیر ناترازی بیشتری خواهند کرد.
از سوی دیگر، در مبحث کاهش آلودگی هوا نیز این باور را دارند که تولید برق با همان موانع روبهرو است و بهطور کلی کاهش آلودگی هوا با استفاده از خودروهای برقی صورت نمیگیرد. اما به نظر بنده، باید تعریف آلودگی را مورد بازنگری قرار دهیم. به اعتقاد بنده؛ آلودگی یعنی قرار گرفتن چیزی در جایی که نباید باشد.
نکته قابل توجه در این خصوص راندمان خروجی موتور است که اگر این موضوع را در یک موتور سیکلت در نظر بگیریم، این راندمان ۶ درصد است، اما در نیروگاه این راندمان به ۴۵ درصد میرسد که در این صورت خروج آلودگیها از شهرها به نیروگاهها اتفاق خواهد افتاد و به این صورت است که هوای شهرها از کیفیت بیشتری برخودار خواهند شد.
علاوه بر این، به دلیل تغییرات ساختار این خودروها نسبت به خودروهای احتراقی، عمر برخی قطعات چندین برابر خواهد شد و از طرفی، مصرف برخی قطعات و محصولات در صنعت خودرو کشور حذف میشود یا کاهش خواهد یافت.
بهطور مثال لنت ترمز که در خودروهای درونسوز بیشترین مصرف را دارند، در این محصولات کمترین استهلاک را خواهند داشت. ورق بدنه در این خودروها تغییرات عمدهای خواهند داشت و برای سبکسازی این محصولات باید به تولید ورقهای آلومینیومی بدنه خودرو توجه ویژهای شود.
source