مقایسه تیگارد L7 پلاس با کی ام سی T8، نبرد پیکاپ‌های چینی در بازار ایران

تیگارد L7 پلاس و کی ام سی T8 جزو پیکاپ های دو دیفرانسیل بازار هستند که ما در این مطلب به مقایسه آن ها خواهیم پرداخت.

بعد از خروج هایلوکس از بازار ایران و عدم ورود نمونه‌های جدید این پیکاپ پرطرفدار ژاپنی، جای خالی حضور پیکاپ‌های صفر در بازار کشور به نحو زیادی حس می‌شد تا آنکه پیکاپ‌های چینی رفته‌رفته به صورت مونتاژی وارد بازار شدند. جک T8 یا همان کی ام سی T8 جزو اولین پیکاپ‌های چینی بود که بعد از خروج هایلوکس از بازار ایران توانست موفقیت نسبی در امر فروش به دست آورد و خود را به پرفروش‌ترین پیکاپ صفر کیلومتر بازار ایران تبدیل کند. سایر خودروسازان و مونتاژکاران هم تصمیم گرفتند تا سهمی از این بازار به دست آورند؛ در نتیجه حالا شاهد حضور تیگارد L7 پلاس در کشور هستیم که توسط تیگارد موتور راهی بازار شده است.

در ادامه مطلب به مقایسه تیگارد L7 پلاس با کی‌ ام‌ سی T8 می‌پردازیم تا نقاط قوت و ضعف این دو پیکاپ چینی بیشتر روشن شود.

درباره تیگارد L7 پلاس و کی ‌ام‌ سی T8

تیگارد L7 پلاس با لوگوی تجاری کیتون در برخی بازارهای بین‌المللی حضور دارد اما در اصل توسط کمپانی ZX و با نام “ترالورد” تولید می‌شود. این پیکاپ سایز متوسط محصول سال ۲۰۱۶ بوده و در سال ۲۰۲۱ نیز مورد فیس‌لیفت قرار گرفته است. تیگارد موتور قصد دارد تا L7 پلاس را از سال ۱۴۰۳ به لیست تولیدات خود اضافه کند و اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود احتمالاً از سال ۱۴۰۴ شاهد تردد این خودرو در جاده‌های کشور خواهیم بود.

در طرف دیگر، کی ام سی T8 از محصولات کرمان موتور حضور دارد. این خودرو در اصل به عنوان جک T8 در سال ۲۰۱۸ وارد بازار چین شد که اصولا بر مبنای پلتفرم مدل جک T6 توسعه پیدا کرده بود. ساختار پلتفرم این خودرو با نسل قبلی تویوتا هایلوکس یکسان است اما از لحاظ کیفی قطعاً به پای محصول ژاپنی نمی‌رسد. کی ام سی T8 از سال ۱۳۹۹ در بازار ایران حاضر بوده و به دلیل نبود رقبای وارداتی، به علاوه طراحی ظاهری جذاب، توانسته لقب پرفروش‌ترین پیکاپ دو دیفرانسیل صفر کیلومتر بازار ایران طی سال‌های اخیر را به دست آورد.

ویدیوی معرفی پیکاپ تیگارد L7 پلاس

مقایسه طراحی بدنه تیگارد L7 پلاس با کی ام سی T8

استایل هر دو پیکاپ چینی حاضر در اینجا انصافاً زیبا و خوش‌قد و قامت به نظر می‌رسد اما اگر کمی دقیق شوید، متوجه خواهید شد که فرم و نوع طرح بدنه تیگارد L7 پلاس تا حدودی به سبک وانت پیکاپ‌های بزرگ آمریکایی طراحی شده و دماغه آن، به ویژه طرح جلوپنجره و چراغ‌ها، با بعضی پیکاپ‌های معتبر آمریکایی شباهت بسیاری دارد.

اما در سمت دیگر، ظاهر کی ام سی T8 کمی مدرن‌تر احساس می‌شود و ظرافت‌های بیشتری در طراحی بدنه و همچنین حجم‌پردازی پروفایل‌های آن صورت گرفته است.

بنابراین، به طور کلی می‌توان گفت که نمای بیرونی هر دو خودرو زیبا و خوش‌استایل به چشم می‌آید. اما اگر به طرح خودروهای آمریکایی علاقه‌مند هستید، تیگارد L7 پلاس می‌تواند گزینه جذاب‌تری برای شما باشد. در سوی دیگر، کی ام سی T8 نیز ظاهر نسبتاً جذابی دارد و اگر به دلیل تعدد حضور آن در بازار، شمایل این خودرو برای شما خسته‌کننده نشده باشد، می‌توانید آن را به عنوان یک پیکاپ دو دیفرانسیل با ظاهری شهری‌تر و کمی مدرن‌تر در نظر داشته باشید.

مقایسه مشخصات فنی تیگارد L7 پلاس و کی ‌ام‌ سی T8

تیگارد L7 پلاس برای تأمین قوای محرکه خود به یک موتور ۲.۴ لیتری تنفس طبیعی تحت لیسانس میتسوبیشی متکی است. این پیشرانه که در بعضی دیگر از وانت پیکاپ‌های چینی نیز مورد استفاده قرار گرفته، می‌تواند حدود ۱۵۰ اسب بخار قدرت و ۲۳۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. این میزان نیرو از طریق گیربکس دستی ۵ سرعته و سیستم انتقال قدرت دو دیفرانسیل به سوی چرخ‌ها منتقل می‌شود. تیگارد L7 پلاس معادل ۱۷۹۰ کیلوگرم وزن دارد، از یک باک سوخت ۸۰ لیتری استفاده می‌کند و میانگین مصرف سوخت آن نیز برابر ۱۰.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است.

در طرف دیگر، کی ام سی T8 به موتور ۲ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ بنزینی مجهز است که معادل ۱۷۴ اسب بخار قدرت و ۲۹۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. گیربکس ۶ دنده دستی بعلاوه سیستم انتقال قدرت دو دیفرانسیل نیز توان پیشرانه را به سوی چرخ‌ها انتقال می‌دهند. به‌کارگیری سیستم توربوشارژ با توجه به کیفیت پایین بنزین‌های موجود در بازار می‌تواند استهلاک فنی کی‌ ام‌ سی تی۸ را نسبت به حریف کمی بالاتر ببرد، اما استفاده از گیربکس ۶ سرعته در حرکت روان‌تر خودرو طی سرعت‌های بالا تأثیر مثبت می‌گذارد.

هر دو پیکاپ چینی دارای سیستم تعلیق دابل‌ویشبون در جلو و فنر تخت در عقب هستند که برای خودروهای آفرودی مناسب است و اموری مثل حمل بار را نیز تسهیل می‌کند. کی‌ ام‌ سی T8 از حریف خود سنگین‌تر است و ۱۹۶۵ کیلوگرم وزن دارد. این خودرو از باک سوخت ۷۶ لیتری استفاده می‌کند و میانگین مصرف سوخت آن نیز ۹.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است.

مقایسه کی ام سی T8 با تیگارد L7 پلاس از لحاظ طراحی کابین و فضای داخلی

نوع طراحی داشبورد کی ام سی T8 نسبتاً ساده و قدیمی‌تر از حریف به نظر می‌رسد. این سبک طراحی امروز چندان طرفدار ندارد و نمی‌تواند آن‌طور که باید و شاید، رضایت کامل مشتریان را به دنبال داشته باشد.

در سمت دیگر، طرح نمای داخلی تیگارد ال ۷ پلاس نیز خیلی جدید به نظر نمی‌رسد اما خلاقیت به‌کار رفته در جانمایی صفحه نمایشگر و همچنین طرح متفاوت دریچه‌های تهویه اطراف آن، باعث شده تا کابین این خودرو زیباتر به نظر برسد. غربیلک فرمان و جعبه دنده نیز فرم زیباتری ارائه می‌دهند و در نتیجه، به صورت کلی می‌توان گفت که طراحی داخلی تیگارد L7 پلاس نسبت به کی‌ ام‌ سی T8 جذابیت بالاتری دارد.

علاوه بر نوع طراحی، کیفیت متریال استفاده شده در داشبورد و پنل درهای L7 پلاس نسبت به کی ام سی T8 کمی بالاتر است و به‌کارگیری سطوح نرم با روکش‌های چرمی باعث شده تا سرنشینان این خودرو نسبت به حریف کیفیت نسبتاً بالاتری را لمس کنند. فضای داخل اتاق هر دو خودرو تقریباً جادار به نظر می‌رسد و گنجایش اتاق بار این دو پیکاپ چینی نیز برای جا دادن حدود یک تن لوازم کافی به نظر می‌رسد.

مقایسه امکانات و آپشن‌ها تیگارد L7 پلاس با کی ام سی T8

میزان امکانات این دو وانت پیکاپ در حد ابتدایی و کاربردی بوده و شاخص‌ترین آن‌ها شامل موارد زیر می‌شود: دو کیسه هوا، سامانه کنترل پایداری الکتریکی، سامانه کنترل شروع حرکت در سربالایی، تهویه دیجیتال دستی، نمایشگر لمسی، کامپیوتر سفری، تنظیم الکتریکی انتقال قدرت به چرخ‌ها، رینگ آلومینیومی، اتولایت، قفل دیفرانسیل اتوماتیک محور عقب، تریم داخلی پارچه‌ای، سنسور پارک عقب، دوربین دنده عقب و… .

با این حال، کی‌ ام‌ سی T8 علاوه بر موارد فوق از کروز کنترل و سیستم کنترل سرعت در سرپایینی، سنسور فشار باد تایرها، روکش صندلی چرمی و… نیز بهره می‌برد.

نتیجه‌گیری: کی ‌ام ‌سی T8 ارزنده‌تر است یا تیگارد L7 پلاس؟

با توجه به آنکه معمولاً از وانت پیکاپ‌های دو دیفرانسیل به عنوان خودروهای آفرود و طبیعت‌گردی استفاده می‌شود، باید میزان استهلاک فنی این خودروها مورد توجه کامل قرار گیرد. به نظر می‌رسد برای این موارد و با توجه به بنزین نامناسب کشور، موتورهای تنفس طبیعی گزینه بهتری باشند که در نتیجه از این جهت، تیگارد L7 وضعیت مناسب‌تری نسبت به حریف دارد.
اما در سایر موارد، تقریباً کارکرد فنی هر دو خودرو از لحاظ آفرودنوردی و قابلیت طبیعت‌گردی یکسان است. هر دو آن‌ها به قفل اتوماتیک دیفرانسیل عقب مجهز هستند، ابعاد مناسبی برای جا دادن بار در اتاق خود دارند، زاویه فرار و حمله آن‌ها مناسب است و قوای حرکتی آن‌ها برای انجام عملیات‌های آفرود و طبیعت‌گردی پرتوان به نظر می‌رسد.

با این حال، کی ام سی T8 به دلیل برخورداری از خدمات پس از فروش گسترده کرمان موتور، عرضه فراوان در بازار ایران و در نتیجه خرید و فروش نمونه های کارکرده راحت‌تر، امکانات کمی بیشتر، طراحی ظاهری کمی جوان‌پسندتر و مصرف سوخت پایین‌تر، می‌تواند در شرایط فعلی انتخاب بهتری نسبت به حریف باشد.

هرچند که اگر تیگارد L7 پلاس نیز از لحاظ خدمات پس از فروش و میزان عرضه به بازار کشور در شرایط مطلوبی قرار بگیرد، احتمالاً می‌تواند نظر بسیاری از مشتریان را به سمت خود جلب کند.