معرفی استون مارتین ونکوییش 2025

پس از شش سال غیبت و یک تلاش ناکام برای ساخت یک سوپرکار موتور وسط، استون مارتین ونکوییش به ریشه‌های خود بازگشته است. این یک خودروی گرندتورر بزرگ، قدرتمند و لوکس است که بدون هیچ‌گونه تظاهر، با یک پیشرانه 12 سیلندر تویین توربوی 5.2 لیتری عرضه می‌شو، پیشرانه‌ای که 824 اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند و به سرعت نهایی 345 کیلومتر برساعت می‌رسد.

این پیشرانه با ابعاد پایه خود مشابه پیشرانه 12 سیلندر قبلی استون است، اما در مقایسه با مدل قبلی خود به طور قابل توجهی تغییر یافته. برای افزایش قدرت و گشتاور به مقدار عظیم 100 نیوتن‌متر، این 12 سیلندر دارای بلوک، سرسیلندرها، پورت‌ها، میل‌بادامک‌ها، شاتون‌ها، توربوشارژرها، انژکتورهای سوخت و شمع‌های جابجا شده جدید است. بنابراین، اساساً همه چیز تغییر کرده؛ استون می‌گوید که پیشرانه از مدل قدیمی غیرقابل تشخیص است.

همانند DBS سوپرلگرا قدیمی، این پیشرانه با یک گیربکس اتوماتیک هشت سرعته نصب شده در عقب جفت شده است، اگرچه مانند ونتیج و DB12 جدید، این خودرو نیز دارای یک دیفرانسیل لغزش محدود الکترونیکی کنترل شده است.

این پیشرانه همچنین یک ویژگی جدید به نام Boost Reserve دارد که می‌تواند فشار تقویتی را فراتر از نیاز در حالت نیم‌گاز افزایش دهد، بنابراین وقتی راننده قدرت بیشتری می‌خواهد، برای هر فرمانی آماده است. این کار با هماهنگی دقیق بین دریچه گاز و شیر تخلیه الکترونیکی کنترل شده انجام می‌شود. استون می‌گوید نسبت نهایی دنده برای دستیابی به سرعت بالای نهایی انتخاب شده است، با این حال شتابگیری خوبی دارد و 0 تا 100 کیلومتر برساعت را در 3.2 ثانیه ثبت می‌کند.

مانند همه استون‌های مدرن، ونکوییش دارای یک شاسی مونوکوک آلومینیومی باند و اکسترود شده است، اما برخلاف DB12 و ونتیج، این خودرو دارای بدنه‌ای عمدتاً از فیبر کربن است. استون وزن خشک 1775 کیلوگرم را در سبک‌ترین فرم خود اعلام می‌کند، اما با تمام مایعات لازم برای رانندگی، ونکوییش از مرز 1815 کیلوگرم فراتر خواهد رفت.

تایرها یک مجموعه سفارشی از پیرلی پی‌زیرو با اندازه‌های 275/35 جلو و 325/30 عقب هستند. به صورت استاندارد، رینگ‌های فورج و ترمزهای کربن سرامیکی نیز وجود دارند که به کنترل وزن بدون فنر کمک می‌کنند.

استون مارتین ونکوییش از دمپرهای بیل‌اشتاین DTX مانند ونتیج و DB12 جدید استفاده می‌کند و همچنین دارای یک واحد اندازه‌گیری اینرسی شش محوری است که به کنترل دقیق‌تر دمپرها، دیفرانسیل الکترونیکی و سیستم‌های کنترل کشش و پایداری کمک می‌کند. همچنین یک سیستم جدید به نام Corner Braking وجود دارد که به حفظ پایداری عقب خودرو هنگام ترمزگیری در پیچ کمک می‌کند.

کابین استون مارتین ونکوییش شبیه به دیگر مدل‌های فعلی شرکت است، با یک کنسول مرکزی جدید که پر از کنترلرهای فیزیکی است و یک سیستم اطلاعاتی-سرگرمی سفارشی. یکی از انتقادات بزرگ نسبت به استون‌های قدیمی، کابین‌های کم‌کیفیت آنها بود و به نظر می‌رسد کابین ونکوییش چیزی جز این نیست.

در مقایسه با DB12، ونکوییش بلندتر، عریض‌تر و پایین‌تر است. فاصله محوری آن بیش از 3.0 اینچ بلندتر است، طول کلی 16.5 سانتی‌متر بلندتر و 6 سانتی‌مترعریض‌تر است. اما کاهش در ارتفاع باعث می‌شود که نیم سانتی‌متر کوتاه‌تر باشد.

حالت کلی خودرو با توجه به کاپوت بلند و پشت متفاوت و خطوط قوی‌تر، به وضوح شبیه یک استون به نظر می‌رسد. دم بریده‌ی ناگهانی در عقب منحصر به فرد در بین دیگر استون‌های جدید است و الهام‌گرفته از سری خودروهایی است که شرکت در دهه 1960 در مسابقات لمانز با آنها مسابقه می‌داد، خودروهایی نظیر DP212 , DP214 و DP215. همچنین چیزی از نسخه محدود والور نیز در نمای جانبی و عقب وجود دارد، که خود به  GTهای قدرتمند استون در دهه 1970 اشاره دارد.

_{جدیدترین اخبار خودرو را در باما بخوانید.}