خان جدیدترین پیکاپ دو دیفرانسیل بازار است و ما در این مطلب نقد و بررسی طراحی پیکاپ موسو خان را برای شما انجام داده ایم.
برخی محصولات خودروساز کره ای سانگ یانگ «SsangYong» را در کنار ویژگی های فنی قابل قبول و کیفیت مناسب، عموما با استایلی نچندان دلچسب، عجیب می شناسیم. از اوایل دهه ۸۰ شمسی که پای محصولات سانگ یانگ با مدل هایی مانند موسو، چیرمن و کوراندو به ایران باز شد، در کنار مشخصات فنی قابل قبول، اما همواره استایل و سبک طراحی محصولات این برند کهنه کار کره ای با انتقاد همراه بود. در اوایل دهه ۹۰ هم که سانگ یانگ با محصولاتی مانند اکتیون، کایرون و رکستون قصد تصاحب سهم بیشتری از بازار کشور را داشت، این طراحی های عجیب و غریب و نچندان عامه پسند، مانع از موفقیت این برند و محصولات آن در بازار ایران شد. بخصوص اینکه در دوره دوم، محصولات سانگ یانگ باید با رقبای هموطن خود، یعنی هیوندای و کیا که با دگرگونی در سبک طراحی محصولات خود، صنعت و دنیای طراحی خودرو را مبهوت زیبایی های خود کرده بودند, رقابت می کرد.
اما بالاخره سانگ یانگ نیز دست به کار شد و به پیروی از رقبای هموطن خود، ترجیح داد تا در کنار مشخصات فنی مناسب، سعی بر ارائه زبان طراحی جدید برند خود با سبکی مدرن و پویا تر کند که حاصل این اتفاق، تولد محصولی به نام تیوولی بود. کراس اوور سایز کوچکی که در زمان عرضه، توانست بازار بسیاری از رقبای نامدار خود را به حاشیه براند و با ارائه تصویری مدرن از برند سانگ یانگ، موفقیت های زیادی را نیز کسب کند. هرچند که تیوولی در زمینه طراحی برای سانگ یانگ، یک قدم نه، بلکه چندین قدم روبه جلو بود، اما بازهم با ایراداتی مانند عدم همخوانی نمای جلو و عقب و سایر موارد که از حوصله این مطلب خارج است رنج میبرد و باید اعتراف کرد که این قصه تا الان و در سایر محصولات سانگ یانگ نیز ادامه پیدا کرده است. به عبارتی، هر چند سبک طراحی محصولات سانگ یانگ پیشرفت های زیادی را در طول این سالیان تجربه کرده، اما همچنان ما با استایلی ساختار شکن و بی نقص در هیچ یک از محصولات این شاهد برند نیستیم و با همین پیش فرض و شناخت در این مطلب به سراغ جدیدترین مدل سانگ یانگ یا KGM، یعنی پیکاپ موسو خان رفته ایم تا ویژگی های ظاهری و فضای داخلی ان را مورد نقد و بررسی قرار دهیم و ببینیم سانگ یانگ در سگمنت پیکاپ تا چه حد در زمینه طراحی موفق عمل کرده است.
ویدیو معرفی
طراحی موسو خان در نمای بیرونی
سانگ یانگ موسو گرند خان که قرار است توسط ایلیا خودرو به بازار ایران عرضه شود، آخرین نسل از این پیکاپ است که در سال ۲۰۱۸ و با پلت فرم و البته استایلی برگرفته از SUV فول سایز رکستون به بازار معرفی شد و پس از تغییر مالکیت و سهامداران سانگ یانگ، با نام KG Mobility یا «KGM» به همراه برخی بروزرسانی های ظاهری روانه بازار شده است که نسخه عرضه شده در ایران نیز از همین نسخه، اما با همان نام آشنا سانگ یانگ عرضه می شود.
پیکاپ موسو خان بر اساس زبان طراحی جدید این برند طراحی شده است که سعی در ارائه سبکی مدرن و جذاب به همراه کاراکتر و شخصیتی مستحکم و باوقار دارد. در اولین برخورد با موسو خان، بخصوص با دیدن نمای جلو ان، شباهت ها با مدل رکستون به وضوح قابل مشاهده است. بطوری که تمامی خطوط و نیز فرم پردازی چراغ ها از مدل رکستون به عاریت گرفته شده اند. با این حال برخی جزئیات مانند جلو پنجره و در نتیجه مجموعه سپر و ورودی هوا به جهت ایجاد شخصیتی متمایز نسبت به رکستون تغییراتی داشته اند.
در نمای جلو موسو گرند خان، با کاراکتری جسورانه و عضلانی اما تا حدی نامأنوس روبه رو هستیم. نامأنوس از این جهت که همچنان فرم پردازی چراغ ها و نیز ترکیب آن با جلو پنجره جدید و بزرگ که تا پایین سپر امتداد یافته، گُنگ و تا حدی خام می باشد و نیاز به زمان بیشتری است تا بتوان به آن عادت کرد. هر چند که با جستجو در اینترنت، میبینیم که نسخه دیگری از این پیکاپ وجود دارد که ترکیب جلو پنجره هشت ضلعی به همراه خطوط افقی و عمودی، به مراتب پخته تر بوده و توانسته چهره و شخصیتی افرودی تر به این پیکاپ دهد که امیدواریم در بازار ایران نیز این نسخه عرضه شود. با این حال نوارهای افقی و نقره ای رنگی که در جلو پنجره استفاده شده، توانسته به لحاظ بصری حالت ایستایی بیشتری به دماغه بدهد و خودرو را عریض تر و در عین حال لوکس تر کند.
در کنار این مورد، طراحی ورودی های هوای کنار سپر جلو که به صورت عمودی طراحی شده است، چه با پروژکتور دایره ای شکل و چه با چراغ های LED عمودی، هماهنگ و جذاب است و توانسته شخصیتی قوی تر به دماغه موسو خان ببخشد. خطوط عضلانی اجرا شده بر روی کاپوت که از ستون های A تا جلو پنجره امتداد پیدا کرده است، کاملا مشابه با رکستون بوده و توانسته چهره بصری نمای جلو موسو خان را نیز چشمگیرتر کند و در عین حال با سایر خطوط بدنه از هارمونی مناسبی برخوردار باشد.
اما می رسیم به نمای جانبی. جایی که موسو خان شخصیت متفاوتی را نسبت به رکستون به نمایش می گذارد. اما این تفاوت صرفا ناشی از تبدیل یک SUV به یک پیکاپ نیست، بلکه به این دلیل است که با پیکره ای روبه رو هستیم که به عنوان یک پیکاپ و به لحاظ تناسبات و نیز فرم پردازی برخی جزئیات، ظاهر پخته ای را به نمایش نمی گذارد. در این نما، اگر به یک سوم ابتدای بدنه نگاه کنیم، همه چیز را می توان خوب و متناسب توصیف کرد. اما نکته منفی زمانی اتفاق می افتد که به قسمت میانی و انتهای بدنه که در برگیرنده محفظه بار است، می رسیم. در یک سوم ابتدایی بدنه شامل گلگیرهای جلو عضلانی، ستون A صاف و خطوط شخصیتی پویا، کاملا یادآور رکستون بوده. اما هر چقدر که به انتهای خودرو نزدیک تر می شویم، تفاوت ها به اوج خود می رسد و این تفاوت ها چند نکته منفی را در نمای جانبی موسو خان داشته که در ادامه به آن ها می پردازیم.
اولین نکته طراحی نازک و ضخامت بسیار کم ستون C و نیز نحوه اتصال محفظه بار به اتاق است که در ترکیب با یک دیگر، این حس را ایجاد می کند که طراحان صرفا به دنبال تبدیل یک SUV به پیکاپ از طریق برش اتاق و اضافه کردن یک قسمت بار به بدنه بدون هیچ ایده خاصی بوده اند. بطوری که سبب شده تا در نگاه اول ارتباط چندانی بین کابین و قسمت بار دیده نشود. هر چند که شاید این ایده سبب بهبود فضای قسمت بار شود اما از نظر بصری به زیبایی بدنه لطمه وارد کرده است. بر همین اساس با اضافه شدن یک رولبار بر روی قسمت بار تا حدی می شد این نقص را جبران کرد.
نکته دوم اینکه شیشه های جانبی عقب، در نهایت سادگی و بدون هیچ سلیقه ای طراحی و اجرا شده اند و سبب شده که ویژگی بصری که اشاره کردیم، یعنی حس اضافه بودن قسمت بار و عدم هارمونی آن با کابین دو چندان شود. ضمن اینکه در نسخه عرضه شده به بازار ایران که در واقع نسخه گرند یا لانگ این پیکاپ است و فاصله محوری و البته فضای بار بزرگ و طویل تری دارد، این نکات منفی نمود بیشتری یافته است. البته این را هم در نظر داشته باشید که خان به عنوان یک پیکاپ غیر چینی و با اصالت، خط طراحی مختص به خودش را دارد و از چینی های این رده کاملا متمایز است.
مورد بعدی اینکه با وجود استفاده از قطعات پلاستیکی مشکی یا به اصطلاح «گارنیش» روی گلگیرها ، اما این قطعات از ابعادی کوچک و نازک، بخصوص بر روی قوس چرخ ها برخوردار است و همین امر سبب شده سطح پروفایل بدنه در قسمت گلگیرهای جلو و عقب بیشتر از حد به نظر برسد.
با این حال طراحی رینگ ها اما ساده و جذاب است، بخصوص در نسخه سیگنیچر که نسخه فول این پیکاپ است و از رینگ های با سایز ۲۰ اینچ برخوردار می باشد که سبب شده تا سطح زیاد گلگیرهای جلو و عقب که به لحاظ بصری و به واسطه استفاده از خطوط ماهیچه ای در این قسمت، حالتی تنبل در بدنه ایجاد کنند را تا حدی کاهش دهد.
در نهایت در قسمت عقب، با طراحی ساده و آشنا از یک پیکاپ روبه رو هستیم که از ویژگی های خاصی برخوردار نمی باشد. استفاده از چراغ های عمودی در دو طرف و نیز خطوط بکار رفته بر روی درب قسمت بار، علاوه بر ایجاد هارمونی مناسب با سایر خطوط بدنه، تا حدی نیز از سادگی کلی این قسمت کاسته است. ضمن اینکه این خطوط، توانسته بر عریض تر کردن بدنه کمک کند. طراحی سپرهای پلاستیکی و مشکی که در واقع در امتداد قطعاتی پلاستیکی نمای جانبی می باشد در نهایت سادگی شکل گرفته است. طراحی سپرهای پلاستیکی و مشکی که در واقع در امتداد قطعاتی پلاستیکی نمای جانبی می باشد در نهایت سادگی شکل گرفته است. اما نکته جالب و شاید عجیبی که در نمای عقب موسو خان وجود دارد، این است که در هیچ قسمتی از بدنه، یعنی نه در اسپویلر سقف، نه در پشت شیشه های عقب و نه بر روی درب محفظه بار، اثری از چراغ ترمز سوم وجود ندارد.
طراحی موسو خان در نمای کابین
با ورود به داخل کابین موسو خان، با فضایی کاملا مشابه و نزدیک به SUV رکستون روبه رو هستیم و از آنجایی که رکستون را می توان لوکس ترین محصول سانگ یانگ دانست، بنابراین می توان گفت که فضای کلی کابین جذاب بوده و استاندارد بالایی از جزئیات و تناسبات را مشاهده می کنیم.
ضمن اینکه این سبک از طراحی داشبورد، به طور غیر منتظره ای می تواند برای یک خودرو کاربردی، سطحی از ظرافت و پویایی را به ارمغان بیاورد که پیش تر در SUV ها شاهدش بودیم. با این حال همچنان می توان حس استحکام و بادوام بودن را که تکمیل کننده نمای بیرونی یک پیکاپ است را در کابین موسو خان لمس کرد.
طراحی داشبورد در عین سادگی، محیطی لوکس و کارآمد را به وجود آورده است و از نظر ارگونومی، سبب شده تا تمامی عملکردهای کنترلی در دسترس باشند.امتداد اجزای افقی و عمودی و نحوه تداخل آن ها با یک دیگر، از مواردی است که بر خلاف نمای بیرونی، در داخل کابین به درستی اجرا شده است.
تمامی جزئیات بصری در کابین مانند طراحی غربالک فرمان و اهرم تعویض دنده و یا رودری ها با فرم کلی داشبورد هارمونی مناسب و جذابی با یکدیگر دارند. در کنار این موارد باید به کیفیت متریال کابین نیز اشاره کرد که برای یک پیکاپ، از سطح مناسب و راضی کننده ای برخوردار می باشد.
ارزیابی کلی
در یک نگاه کلی، پیکاپ موسو خان، از نظر سبک طراحی و استایل در نمای بیرونی، به واسطه بهره مندی از جزئیات یک SUV یعنی مدل رکستون، توانسته چهره ای عضلانی و پویا را, البته در کنار جزئیات و عناصری نچندان زیبا و در برخی موارد عجیب و غریب به نمایش بگذارد و خب باید اشاره کنیم که دیدن چنین ویژگی هایی در محصولات سانگ یانگ و یا کی جی ام چندان عجیب و دور از ذهن نیست. اما برخلاف نمای بیرونی، همانطور که اشاره شد، فضای کابین و طراحی داشبورد موسو خان را باید در سطحی بالاتر از یک پیکاپ قلمداد کنیم. به گونه ای که این سبک طراحی داخلی، توانسته تا حد زیادی نقدهایی که به نمای بیرونی وارد است را پوشش دهد.
اما با توجه به اینکه بازار ایران از تنوع بالایی، بخصوص در این سگمنت برخوردار نسیت، استایل موسو خان می تواند مورد توجه قرار گیرد. بخصوص اینکه با وجود ایرادات ذکر شده، اما طراحی موسو خان همچنان در مقایسه با رقبای چینی خود می تواند حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد.
source