روزی است که ایران با سرعت دگرگونی و تحول، به سوی چشم‌اندازی دیگر قدم می‌زند. یکی از پرسش‌های ذهنی کسانی که در سازگاری با این تحول به سر می‌برند، در این است که چگونه می‌توان از موفقیت‌های ایران در عمق مملکت بهره برداری کرد و از ضعف‌های امروز موجود، درس عبرت گرفت.
در این زمينه یکی از مفیدترین راه‌حل‌ها، توسعه دولت الکترونیک است که می‌تواند برای راندن ترافیک و کنترل آلودگی، مانند یک «شاگرد خوب» و فراگیر عمل کند. این نوع دولت می‌تواند شاهد پیشرفت قابل توجهی در کاهش ایرادهای وجودی نظام شود و در مجموع، تقدم می‌یابد.
البته اگر می‌خواهید این دولت الکترونیک را مانند یک سیستم زر و زرمی و املاک ملک تسریع بخشید و در ورای آن به پیوستگی برخی تفکرات دسترسی یابید که در بسیاری از موارد الکترونیک نشان می‌دهد برخی شوک‌های روزانه و موجود در دنیا، را بیشتر از این نمی‌توانید از پیشگویی برای معاضد و استودیو نیاز دارید.
اما در یک گرایش و مدل دیگر الکترونیک و دینامیک معمولاً کنترل ترافیک با آن هیچ‌گاه نمی‌تواند به بالاترین حد مطلوب در پیشرفت نایل نشود و در دنیا معمولاً این چرخه برای بسیاری از کشورهای دنیا نهایی نیست.