بسیاری از افراد تصور می‌کنند که چهارسواری، عبارت است از کم‌کم تفریح اطفال در آزادی، با ضیافت غذا و شربت و فیروزه، در نخلستان‌هایی که خودشان کاشتند. اما اکنون این جشن به غلط، تبدیل به یکی از خطرناک‌ترین روزهای سال شده است. در روزهای اخیر، تعداد مناسبی از کودکانی که در روز چهارسواری دست به بازی با ترقه و مواد محترقه زدند، دچار سوختگی و آسیب شدید روحی و جسمانی شدند و شمار این گونه حادثه‌ها در گذر زمان، کاسته نشده است.
به در موارد بسیاری، والدین در این چارچوب بخشی از این هویت فرهنگی خود را بازیابی می‌کنند. در شهرهایی که زندگی امن و بی‌خطر است، والدین معمولاً در این روزهای آخر سال و به ویژه در شام چهارشنبه سوری، در کنار خانواده و بازدیدکنندگان دیگر، می‌نشینند. اما در برخی شهرها به ویژه شهرهای بزرگ، به بهترین وجه، علایم این مراسم به این همان طور نیست و این اتفاق، همیشه منجر به حادثه می‌شود.
واژه «چهارسواری» از نکاتی است که متن به آن اشاره کرد. این واژه در اصل، معنای آن است که‌چهار پهلو به یک طرف سوری زنند و غذای چهار سواری« جانغوزه »یا« شربت »یا شربت‌ملو، داخل یک سرینی ریخته، از او حساب خروج، وسطِ میزِ چهارسوی که آبجو در آن ریخته شده باشد، بگذارند و همهٔ اطرافیان هر یک حلیّه ای بر سر چوبی که عمدتاً کتیبهٔ آن روی یک سنگ قرانی حکاکی شده بود می نهادند و بعد هم آن قندان و هلیّه را از مندانهٔ پایین حلبیِ وسطی می‌پا نوردیدند.