برنامه‌ی جدیدجمینگ نسل آمریکا، گامی بزرگ برای ورود به عصر دیجیتال است. این برنامه با هدف ارتقای توانایی‌های الکترونیکی هواپیمای EA-18G Growler، از فناوری‌های پیشرفته‌ی دیجیتال و معماری‌های مدرن بهره می‌برد تا پاسخی به تهدیدات پیچیده‌ی امروز باشد.
در سال 2024، شرکت L3Harris توسط فرماندهی سیستم‌های هوایی نیروی دریایی ایالات متحده برای توسعه‌ی سیستم NGJ Low Band (NGJ-LB) انتخاب شد. این قرارداد پس از یک وقفه‌ی چهار ساله و اعتراضات متعدد از سوی رقبا به امضای نهایی رسید.
در ماه سپتامبر، شرکت Raytheon که از سال 2014 بر روی توسعه‌ی سیستم NGJ Mid-Band (NGJ-MB) کار می‌کند، بودجه‌ای برای تغییرات مهندسی دریافت کرد تا این سیستم را برای مقابله با تهدیدات فرکانس بالا بهینه کند.
در ماه دسامبر، نیروی دریایی ایالات متحده اعلام کرد که سیستم NGJ-MB به توانایی عملیاتی اولیه (IOC) دست یافته است. اولین استفاده‌ی عملیاتی این سیستم نیز توسط اسکادران VAQ-133 صورت گرفت.
سیستم NGJ با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته‌ی دیجیتال و آرایه‌های اسکن الکترونیکی، توانایی‌های حملات الکترونیکی هواپیمای Growler را به سطحی کاملاً جدید ارتقا می‌دهد. این سیستم نه تنها قدرت و برد بیشتری نسبت به سیستم‌های قدیمی دارد، بلکه معماری آن به گونه‌ای طراحی شده است که به‌روزرسانی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به سرعت انجام شود تا بتواند با تهدیدات جدید سازگار شود.
اگرچه این برنامه در ابتدا برای پاسخگویی به نیازهای نیروی دریایی ایالات متحده طراحی شده بود، اما اکنون به یک همکاری دوجانبه میان آمریکا و استرالیا تبدیل شده است. استرالیا نیز با تامین بودجه برای توسعه، تولید و نگهداری سیستم‌های NGJ-MB و NGJ-LB به این پروژه پیوسته است.
هواپیمای EA-18G Growler به‌عنوان جایگزین هواپیمای EA-6B Prowler طراحی شده است و نسخه‌ای سفارشی از هواپیمای F/A-18F Super Hornet است که برای ماموریت‌های جنگ الکترونیکی و سرکوب دفاع دشمن تغییر یافته است.
این هواپیما با استفاده از سیستم‌های جمینگ خارجی، توانایی مختل کردن، انکار، و کاهش تاثیر سیستم‌های راداری و شبکه‌های ارتباطی دشمن را در طیف الکترومغناطیسی دارد. هدف اصلی این هواپیما، شکستن زنجیره‌ی کشتار دشمن و فراهم کردن شرایط برای ورود و خروج بسته‌های حمله به مناطق هوایی تحت کنترل دشمن است.
علاوه بر این، Growler می‌تواند با استفاده از موشک‌های ضد راداری، تاثیرات کینتیکی بر سیستم‌های راداری تهدیدزا ایجاد کند.
هواپیمای EA-18G Growler برای انجام ماموریت‌های خود به دو سیستم کلیدی مجهز شده است:
* سیستم گیرنده‌ی فرکانس رادیویی AN/ALQ-218(V)2
* سیستم مقابله با ارتباطات AN/ALQ-227(V)1
برنامه‌های ارتقای Growler شاملGrowler Capability Modification (GCM) وGrowler Block II (GB2) است. GB2 شامل زیرساخت‌ها و معماری‌هایی است که برای بهبود قابلیت‌های الکترونیکی طراحی شده‌اند.
یکی از ویژگی‌های مهم GB2، سیستم حمله‌ی الکترونیکی نسل جدید (NGEAU) است که با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته‌ی یادگیری ماشین، توانایی پاسخگویی به سیگنال‌های ناشناخته در محیط‌های بسیار متراکم الکترومغناطیسی را فراهم می‌کند.
هواپیمای Growler برای 15 سال از سیستم قدیمی AN/ALQ-99 TJS برای حملات الکترونیکی استفاده کرده است. این سیستم که در سال 1971 به توانایی عملیاتی اولیه دست یافت، در طول زمان دستخوش چندین ارتقا شده است.
با این حال، سیستم AN/ALQ-99 دیگر قادر به مقابله با تهدیدات پیچیده‌ی امروز نیست. سیستم‌های راداری پیشرفته‌ی دشمن با استفاده از تکنیک‌های حفاظت الکترونیکی، عملکرد این جمینگ قدیمی را کاهش داده‌اند. علاوه بر این، تامین قطعات یدکی برای این سیستم در خطوط مقدم جنگ دشوار شده است.
برنامه‌ی NGJ در اوایل دهه‌ی 2000 آغاز شد. این برنامه سه بخش اصلی را شامل می‌شود که هر یک بر روی بخشی از طیف فرکانس تمرکز دارند:
* NGJ-MB: مقابله با انتشارهای باند میانی.
* NGJ-LB: مقابله با رادارها و ارتباطات باند پایین.
* NGJ-HB: مقابله با انتشارهای باند بالا.
برنامه‌ی NGJ نه تنها نسل جدیدی از قابلیت‌های حمله‌ی الکترونیکی را برای هواپیمای Growler فراهم کرده، بلکه نشان‌دهنده‌ی تحولی بزرگ در استفاده از فناوری‌های مدرن در جنگ‌های الکترونیکی است. با ادامه‌ی توسعه و ارتقا این سیستم‌ها، نیروی دریایی ایالات متحده و متحدان آن قادر خواهند بود تا در برابر تهدیدات پیچیده‌ی آینده، برتری خود را حفظ کنند و به سوی آینده‌ای دیجیتال پیش روند.