تشکیل سبد بهینه تأمین مالی راهکاری برای رشد ۸ درصدی اقتصادی ایران

تأمین مالی، موتور محرکه رشد اقتصادی

در شرایطی که اقتصاد ایران با موانعی مانند تحریم‌ها، نااطمینانی‌های سیاسی و وابستگی به درآمدهای نفتی روبه‌روست، انتخاب الگوی مناسب تأمین مالی می‌تواند مسیر رشد پایدار را هموار کند. مهدی منصوری بی دکانی، استاد دانشگاه، اقتصاددان و تحلیلگر اقتصادی، در مصاحبه‌ای به بررسی انواع مدل‌های کلیدی در تأمین مالی پرداخت.

وی به بررسی نقش مدل‌های مختلف تأمین مالی در رشد اقتصادی پرداخت و تأکید کرد: انتخاب سبد بهینه تأمین مالی دولت، امری تخصصی و تأثیرگذار بر متغیرهای کلان اقتصادی است.

او با اشاره به شش مدل اصلی تأمین مالی، از بیمه‌های زندگی و تکافل به عنوان ابزاری کارآمد برای هدایت نقدینگی به سمت سرمایه‌گذاری‌های مولد نام برد و با اشاره به تجربه کشورهای اسلامی مانند مالزی در استفاده از صکوک و تکافل، بر لزوم اصلاح ساختارهای قانونی و تقویت شفافیت برای جذب سرمایه‌گذاری تأکید کرد.

این استاد اقتصاد دانشگاه گفت: تأمین مالی فرایند تخصیص و هنر بسیج منابع مالی (اعم از داخلی و خارجی، بدهی و سرمایه) به منظور پشتیبانی از فعالیت‌های اقتصادی، پروژه‌ها یا تعهدات یک سازمان است که موجب می‌شود تا علاوه بر توسعه سرمایه گذاری افزایش کارایی سرمایه گذاری نیز از اهمیت بالایی برخوردار گردد.

وی افزود: در ادبیات اقتصادی تأمین مالی پایدار به عنوان یکی از ابزارهای کلیدی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار شناخته می‌شود. هدف اصلی از تأمین مالی پایدار انتخاب ترکیبی از منابع مالی است که هزینه‌های مالی را به حداقل برساند.

منصوری بی دکانی ادامه داد: عنایت به این نکته حائز اهمیت است که بازده روش‌های مختلف تأمین مالی دولت در یک اقتصاد یکسان نیست و اتخاذ روش‌های متفاوت می‌توانند متغیرهای کلان اقتصادی نظیر رشد اقتصادی را به گونه‌های مختلف تحت تأثیر قرار دهند لذا، یافتن راهبرد ویژه‌ای که سبد بهینه تأمین مالی دولت در یک اقتصاد چگونه باشد، دارای ظرایف و اهمیت خاص و امری کاملاً تخصصی است.

وی ادامه داد: بنده در درس‌هایی مانند اقتصاد مهندسی یا مدیریت مالی اغلب مدل‌های تأمین مالی را به شش مدل تقسیم بندی می‌کنم.

مدلی که من به عنوان مشاور و اقتصاددان در خصوص مدل های تأمین مالی عنوان کردم بسیار مهم می باشد. که من در ادامه به این مدل ها اشاره می کنم.

او به_model سخ همان مباحث اشاره کرد.

وی به جواب سوال continue تعاریف پاسخ داد.

مدل‌های تأمین مالی

مدل‌های تأمین مالی فرایند تخصیص و هنر بسیج منابع مالی (اعم از داخلی و خارجی، بدهی و سرمایه) به منظور پشتیبانی از فعالیت‌های اقتصادی، پروژه‌ها یا تعهدات یک سازمان است.

دانشمند اقتصادی گفت:اولین مدل تأمین مالی، مدل‌های تأمین مالی مبتنی بر سرمایه است. در واقع در این شکل از مدل‌های تأمین مالی، شما به جای قرض گرفتن پول در حال فروش بخشی از مالکیت (سهام) یا حقوق آینده کسب و کار خود هستید.

وی بیان کرد: در این روش، شما سرمایه گذار را در سود و زیان خود شریک می‌کنید. از مزایای این روش عدم ایجاد بدهی، تقسیم ریسک و افزایش اعتبار است و ابزارهای آن هم شامل سهام عادی، سهام ممتاز، صندوق سرمایه گذاری خطر پذیر (صندوق‌هایی که در شرکت‌های نوپا و دارای ریسک بالا سرمایه‌گذاری می‌کنند)، صندوق سرمایه‌گذاری خصوصی (صندوق‌هایی که در شرکت‌های خصوصی غیر بورسی سرمایه‌گذاری می‌کنند) و تأمین مالی جمعی است که در ادبیات اقتصادی به آن Crowdfunding می‌گوئیم و روش اخیر یعنی جمع‌آوری سرمایه از تعداد زیادی از افراد به صورت آنلاین که معمولاً برای پروژه‌های کوتاه مدت و کوچک مناسب هستند.

دانشمند اقتصادی ادامه داد: دومین مدل تأمین مالی، مدل مبتنی بر بدهی است. در این حالت شما برای تأمین مالی مورد نیاز خود، از منابع دیگران مانند بانک‌ها، مؤسسات مالی یا سرمایه‌گذاران وام یا اعتبار دریافت می‌کنید و متعهد می‌شوید که اصل مبلغ را به همراه سود (بهره) آن در زمان مشخصی بازپرداخت کنید.

وی بیان کرد: از مزایای این روش حفظ مالکیت است. شما مالکیت کسب و کار خود را حفظ می‌کنید و نیازی به سهیم کردن دیگران ندارید و البته در اکثر موارد، نرخ بهره وام ثابت است و می‌توانید هزینه‌های خود را به طور دقیق پیش‌بینی کنید. بعلاوه می‌توانید از وام برای اهداف مختلفی مانند خرید تجهیزات، توسعه کسب و کار یا تأمین سرمایه در گردش استفاده کنید.

او همچنین بیان کرد: با این حال، این روش نیز دارای معایب است. دریافت وام معمولاً مستلزم ارائه وثیقه و رعایت شرایط سخت‌گیرانه است. لذا از دو مدل مذکور دو مشکل بزرگ روی می آید که اگر دولت نمی تواند آنها را رفع کند مشکل است.

وی افزود: در مدل اول ، در صورتی که دولت نمی تواند سهام خود را بفروشد یا شفافیت لازم در بازار بورس را به وجود آورد اگر بهModel دو رفتار کرد توانایی دولتمحور نداشت.

و اگر مدل دوم را استفاده کند اگر نتواند در شرایط بحران مالی و اقتصادی که صیغه شرط سهام ممتاز فعال نشود و دولت نتواند وام هایی که درخواست دارد دریافت کند.

او در پاسخ به سوالی در خصوص این که آیا بازپس گرفتن وام به بحث شما مربوط می شود گفت: آری.

وی به جواب سوال Eskvipicks اینجا پاسخ داد.

منصوری بی دکانی به مدل‌های تأمین مالی داخل اشاره کرد.

او گفت: سومین مدل تأمین مالی، مدل‌های تأمین مالی داخلی است. این مدل، به استفاده از منابع مالی درون‌سازمانی یا درون‌کشوری برای تأمین مالی پروژه‌ها و فعالیت‌های اقتصادی اشاره دارد. این مدل، به‌ویژه در شرایطی که دسترسی به منابع خارجی محدود است یا نیاز به استقلال مالی وجود دارد، اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.

وی افزود: علیرغم این مزایا، تأمین مالی داخلی نیز دارای چالش‌های خاص خود است. سه چالش مهم در این روش وجود دارد: کمبود منابع مالی، عدم کارایی و فساد اداری.

دانشمند اقتصادی بیان کرد: اما مهم تر از آن ناظر بود، یا روشی است که برای حل کردن این چالش ها در پیش داشت. که این البته با موفقیت همراه نبود. و به مدت طولانی باز ابعاد خود را حفظ کرد.

منصوری بی دکانی به مدل‌های تأمین مالی بیمه‌ای اشاره کرد.

او گفت: چهارمین مدل تأمین مالی، مدل‌های تأمین مالی بیمه‌ای است. این مدل، به استفاده از ابزارها و سازوکارهای بیمه‌ای برای مدیریت ریسک‌های مالی و تأمین منابع مالی پروژه‌ها و فعالیت‌های اقتصادی اشاره دارد. این مدل، با انتقال بخشی از ریسک‌های مالی به بازار بیمه، به کاهش عدم قطعیت‌ها و افزایش اطمینان سرمایه‌گذاران کمک می‌کند.

وی همچنین بیان کرد: این مدل، در این شرایط بسیار مهم است. به عنوان مثال، تجربه کشورهای اسلامی مانند مالزی در استفاده از صکوک و تکافل، در این رابطه بسیار قابل‌ملاحظه است.

وی در پاسخ به سوالی در خصوص این که بیمه‌های زندگی و تکافل چگونه می‌توانند به حل مشکلات اقتصادی ایران کمک کنند، گفت: اولاً تکافل، بیمه‌ی موجود در بسیاری از کشورهای اسلامی پیشرفته مانند مالزی است و مورد تأیید شورای فقهی اهل سنت و شورای فقهی بیمه خودمان هم هست.

وی افزود: بنابراین، منابع مالی جمع‌آوری شده از طریق بیمه‌های زندگی و تکافل، می‌توانند برای تأمین مالی پروژه‌های زیربنایی و تولیدی مورد استفاده قرار گیرند. همچنین می‌توانند منابع مالی لازم برای رشد اقتصادی را از طریق بخش‌های غیرنفتی تأمین کنند.

وی در ادامه افزود: بعلاوه اینکه با جمع‌آوری نقدینگی سرگردان و هدایت آن به سمت سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت، می‌توان از افزایش پایه پولی و تشدید تورم جلوگیری کرد.

وی گفت: با توسعه بیمه‌های زندگی و تکافل، می‌توان نظام تأمین مالی را به سمت سرمایه‌گذاری‌های مولد هدایت کرد و از ورود نقدینگی به بازارهای سفته‌بازانه جلوگیری کرد.

وی همچنین بیان کرد: در این زمان که نظام مالی کشور در شرایط رکود است و تحریم ها روز به روز سبکتر می شوند با این روش نیز در صورتی که دولت در جامانده باشد به خوبی مشکلات اقتصادی و تحریم ها قابل حل خواهد بود.