جنگنده F-22 رپتور و F-4 فانتوم هر دو از نمادهای قدرت هوایی در دوران خود بوده‌اند، اما این دو هواپیما به لحاظ فناوری، طراحی و قابلیت‌های عملیاتی در دو جهان کاملاً متفاوت قرار دارند. F-4 فانتوم به عنوان یکی از موفق‌ترین جنگنده‌های قرن بیستم شناخته می‌شود، در حالی که F-22 رپتور نماینده نسل پنجم جنگنده‌ها با فناوری‌های پیشرفته است. جنگنده F-22 رپتور به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین جنگنده‌های نسل پنجم، استاندارد جدیدی در عرصه نبردهای هوایی ایجاد کرده است. این هواپیما با ترکیب فناوری‌های پنهانکاری، مانورپذیری استثنایی و سیستم‌های آویونیک یکپارچه، به نیروی هوایی ایالات متحده اجازه می‌دهد تا مأموریت‌های پیچیده‌ای را با موفقیت انجام دهد.
طراحی خاص این جنگنده باعث شده که در برابر رادارهای دشمن تقریباً نامرئی باشد و توانایی نفوذ به عمق قلمرو دشمن را داشته باشد. F-22 به لطف موتورهای پیشرفته و سیستم سوپرکروز، می‌تواند بدون استفاده از حالت پس‌سوز در سرعت‌های بالای صوت حرکت کند و مصرف سوخت کمتری داشته باشد. همچنین، این جنگنده مجهز به موشک‌های هوا به هوا و هوا به زمین پیشرفته است که امکان انجام مأموریت‌های متنوع را فراهم می‌کند.
جنگنده F-4 فانتوم، یکی از مشهورترین و موفق‌ترین جنگنده‌های قرن بیستم است که در دهه 1960 وارد خدمت شد. این جنگنده چندمنظوره با قابلیت حمل تسلیحات سنگین و اجرای مأموریت‌های متنوع، به ستون فقرات نیروی هوایی بسیاری از کشورها تبدیل شد. F-4 می‌تواند به سرعت ماخ 2.23 برسد و بیش از 8,480 کیلوگرم سلاح شامل موشک‌های هوا به هوا، بمب‌های هدایت‌شده و توپ 20 میلی‌متری گاتلینگ حمل کند.
مقایسه ویژگی‌های عملیاتی F-22 و F-4 فانتوم نشان می‌دهد که این دو جنگنده در ویژگی‌های عملیاتی تفاوت‌های قابل‌توجهی دارند. F-22 به عنوان یک جنگنده نسل پنجم، مجهز به فناوری‌های پنهانکاری پیشرفته است که امکان نفوذ به فضای دشمن را بدون شناسایی فراهم می‌کند. در مقابل، F-4 فانتوم فاقد این فناوری‌هاست و به راحتی توسط رادارهای دشمن شناسایی می‌شود. سیستم‌های آویونیک F-22 به صورت یکپارچه و هوشمند طراحی شده‌اند و اطلاعات دقیقی از میدان نبرد ارائه می‌دهند، در حالی که سیستم‌های F-4 نسبتاً ساده‌تر و محدودتر هستند.
ایران در دهه 1970 تعداد زیادی از جنگنده‌های F-4 را از آمریکا خریداری کرد و از آن‌ها برای حفاظت از حریم هوایی و اجرای مأموریت‌های مختلف استفاده کرد. این جنگنده‌ها در جنگ ایران و عراق نقش کلیدی داشتند و در عملیات‌های بمباران و شناسایی به کار گرفته شدند. پس از انقلاب اسلامی و قطع رابطه با آمریکا، ایران مجبور شد قطعات یدکی F-4 را از طرق مختلف مانند توافقات مخفیانه، دلالان بین‌المللی و کشورهای ثالث تأمین کند.
مقایسه F-22 رپتور و F-4 فانتوم نشان می‌دهد که چگونه فناوری می‌تواند برتری هوایی را از نسل گذشته به نسل جدید منتقل کند و نقش جنگنده‌ها را در میدان نبرد متحول کند. در حالی که F-4 هنوز در نیروی هوایی ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد، F-22 نماینده آینده نبردهای هوایی است.