۱۰ حقیقت جالب درباره اولین مسابقه F1 ؛ ۷۵ سال پیش در سیلورستون انگلستان

همزمان با هفتاد و پنجمین سالگرد مسابقات فرمول یک، قصد داریم ۱۰ نکته جالب و کمتر شناخته شده در مورد اولین مسابقه این رقابت‌ها در پیست سیلورستون انگلستان را با شما به اشتراک بگذاریم.

اولین مسابقه قهرمانی جهان فرمول یک در تاریخ ۱۳ مه ۱۹۴۷ در پیست سیلورستون انگلستان برگزار شد و دو نام داشت: جایزه بزرگ اروپا و جایزه بزرگ بریتانیا. این در حالی بود که مسابقات امروزی معمولاً در ماه مارس شروع می‌شوند.

در این مسابقه، پیچ وودکوت اولین پیچ بود که رانندگان در آن قرار گرفتند. این پیچ راست‌دست، ابتدای مسیر ۴.۶ کیلومتری پیست سیلورستون بود و رانندگان پس از آن، شش پیچ دیگر را پشت سر می‌گذاشتند.

یک مهمان ویژه و مهم در این مراسم حضور داشت؛ پادشاه جورج ششم به همراه ملکه الیزابت، پرنسس مارگارت و مهمانان ویژه در مسابقه شرکت کردند. این تنها باری است که یک پادشاه حاکم در یک مسابقه اتومبیل‌رانی بریتانیا شرکت کرده است.

در این مسابقه، یک شاهزاده تایلندی به نام شاهزاده بیرا و یک بارون سوئیسی به نام بارون امانوئل شرکت کردند. شاهزاده بیرا به دلیل تمام شدن سوخت و بارون امانوئل به دلیل مشکل در موتور خودرویشان، از مسابقه کناره‌گیری کردند.

نام خانوادگی سه راننده، جوزپه نینو فارینا، لوئیجی فاگیولی و خوان مانوئل فانجیو، همگی با «فا» شروع می‌شد. این سه نفر با خودروهای آلفا رومئو خود در سه جایگاه برتر خط شروع قرار گرفتند و در نهایت فارینا با اختلاف ۲.۶ ثانیه از فاگیولی پیشی گرفت و پیروز شد.

حیات وحش محلی در طول مسابقه کمی بیش از حد به صحنه نزدیک شد! برخورد یکی از شرکت‌کنندگان با خرگوش‌های سیلورستون باعث فرورفتگی قابل توجهی در پوشش جلویی ماشین یکی از رانندگان شد.

میانگین سنی رانندگان حاضر در زمین مسابقه ۳۹ سال بود. سه نفر از ۲۱ راننده در دهه پنجاه زندگی خود بودند و پنج نفر دیگر ۴۰ سال یا بیشتر سن داشتند.

یک نوازنده موسیقی جاز به نام جانی کلیز در جایگاه یازدهم قرار گرفت. او با ماشین Talbot خود در سیلورستون شرکت کرد و با ۱۸ ثانیه اختلاف نسبت به آلفای فارینا در جایگاه اول، به مقام یازدهم رسید.

شرکت سازنده بریتانیایی BRM قبل از مسابقه از رقیب تازه‌کار خود در مسابقات فرمول یک رونمایی کرد اما به دلیل مشکلات فنی، این خودرو تنها توانست چند دور نمایشی قبل از مسابقه را طی کند.

در نهایت، استرلینگ ماس بریتانیایی در مسابقه تحت عنوان support race به مقام دوم رسید. او در سال‌های ۱۹۵۵ و ۱۹۵۷ برنده جایزه بزرگ بریتانیا شد و در این مسابقه، در دور مقدماتی پیروز شد اما به دلیل خرابی پیستون موتور در پیچ آخر، به مقام دوم بسنده کرد.