معرفی ده نمونه از عجیب ترین خودروها و تسلیحات نظامی تاریخ

در این مطلب، به بررسی ده مورد از عجیب ترین طراحی و ساخت تسلیحات یا وسایل حمل و نقل عجیب و غیر معمول می پردازیم.

در گذشته و در زمان جنگ و شرایط بحرانی ناشی از ان مانند جنگ جهانی دوم، کشورها به تمام نیروهای متخصص اعم از مهندسان مکانیک و طراحان صنعتی نیاز پیدا می کردند. در نتیجه این نیاز می توانست منجر به خلق و ظهور ایده های جالب و یا عجیب شود. چرا که در طول جنگ، اقتصاد عموما به سمت تولیدات تمام عیار جنگی تغییر شکل می داد و همه برای یک هدف، یعنی «تولید برای ارتش»، تلاش می کردند.

این تولیدات شامل ساخت محصولاتی برای سربازان بود که پیش از این نیز تولید می شدند و به واسطه شرایط جنگی به وجود امده، به ساخت و تولید تعداد بیشتری از آن ها نیاز بود. در کنار این نیازها، همانطور که امروزه شاهدش هستیم، توسعه سلاح و ماشین های جنگی جدید برای ایجاد برتری بر دشمن، به یک نیاز اساسی تبدیل می شد. متاسفانه جنگ می تواند به بشریت کمک کند تا مرزهای فناوری را فراتر از تصورات قبلی جابجا کند. اما بر خلاف زمان حال که تمامی محصولات مورد نیاز ارتش ها اعم از سلاح و خودروهای نظامی و سایر موارد که به کمک رایانه طراحی می شوند، در گذشته این امر مستلزم آزمون و خطای زیادی بود که تنها راه فهمیدن اینکه آیا یک طرح جواب می دهد یا خیر ساخت نمونه های اولیه بود. برخی از این نمونه های اولیه ساخته شده، به مفیدترین و تاثیرگذارترین ابزارهای سربازان در طول جنگ تبدیل می شدند و برخی دیگر نیز به دست فراموشی سپرده می شدند. با این حال چیزی که از آن دروان محرز می باشد، این است که بدون ساخت ایده های جدید، انسان هرگز به برتری ایده های خود پی نمی برد. همین امر اما گاهی منجر به طراحی و ساخت تسلیحات یا وسایل حمل و نقل عجیب و غیر معمول نیز می شد که در این مطلب، به بررسی ده مورد از عجیب ترین آن ها می پردازیم.

NSU Kettenkard HK101

در طول جنگ جهانی دوم، وسایل نقلیه سبک بسیار کمیاب بودند. چرا که وجود وسیله ای با توانایی جابجایی سریع تعداد کمی از سربازان یا تدارکات در اطراف میدان نبرد می توانست در موفقیت آمیز بودن عملیات بسیار مهم باشد. جیپ تا حدودی به خاطر انجام این کار برای متفقین مورد توجه قرار گرفت. اما آلمانی ها وسیله ای داشتند که در مقیاسی حتی کوچکتر نیز به خوبی قابل استفاده بود. کمپانی NSU در سال ۱۹۰۱ شروع به ساخت موتورسیکلت در آلمان کرد و به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان در جهان تبدیل شد. مدل کتنکراد «Kettenkrad» وسیله ای بود که ترکیبی از چابکی موتورسیکلت و استحکام یک تانک را به نمایش می گذاشت. طراحی آن به گونه ای بود که در قسمت جلو همانند یک موتورسیکلت با یک چرخ و یک دسته فرمان قرار داشت و در قسمت پشتی همانند یک تانک دارای زنجیرهای کوچکی برای به حرکت درآوردن ان بود.

از ویژگی های اصلی کتنکراد می توان به توانایی حمل یک راننده و دو سرنشین یا یدک کش کردن یک تریلر کوچک اشاره کرد. این وسیله نقلیه جمع و جور با استفاده از یک پیشرانه ۴/۱ لیتری چهار سیلندر ساخت «Opel»، توانایی دست یابی به سرعت نزدیک به ۸۰ کیلومتر در ساعت را داشت که عدد قابل توجهی برای آن دوران بود. در ابتدا قرار بود از «Ketenkrad HK101» به عنوان یک وسیله نقلیه خارج از جاده سبک و مانورپذیر استفاده شود، اما با توجه به موفقیت آن، بخصوص در کاربردهای نظامی بیش از ۸۰۰۰ دستگاه از آن تولید شد. پس از جنگ نیز این وسیله نقلیه در کشاورزی مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه در اواخر دهه ۱۹۴۰ تولید آن متوقف شد.

وسپا ۱۵۰ TAP

یکی دیگر از عجیب ترین ماشین ها یا به عبارتی وسیله نقلیه جنگی تمام دوران، وسپا ۱۵۰ TAP است که درواقع یک اسکوتر ضد تانک بود که در دهه ۱۹۵۰ از روی یک اسکوتر وسپا برای چتر بازان فرانسوی و کمک به عملیات هوایی ساخته شد. این اسکوترها که در سال ۱۹۵۶ معرفی شدند، توسط شرکت «ACMA» که درواقع مونتاژ کننده محصولات وسپا در فرانسه بود تولید شدند که بر روی آن یک توپ ۷۵ میلی متری نصب شده و به صورت جفت و با همراهی یک تیم دو نفره با چتر نجات رها می شدند. در این حالت، توپ های جنگی روی یک اسکوتر و و مهمات بر روی اسکوتر دیگری بارگیری می شدند.

وسپا ۱۵۰ وسیله ای نسبتا ارزان بود که با قیمتی نزدیک به ۵۰۰ دلار در اختیار نیروهای نظامی فرانسه قرار می گرفت و تعداد ۶۰۰ دستگاه از ان در بین سال های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹ تولید شد.

ZIL-2906

مطمئنا توانایی حرکت روی هر سطحی عالی به نظر می رسد، اما در واقعیت ممکن است آنقدرها هم عملی نباشد. این چیزی است که گروهی از مهندسان روسی در هنگام ساخت ZIL-2906  یا تانک Corkscrew در دهه ۱۹۷۰ توانستند تا حدی آن را عملی کنند. این وسیله نقلیه به دلیل داشتن موتورهای پیچشی به جای چرخ، از قابلیت حرکت در انواع مسیرهای خشکی، یخ و حتی آب مانند تالاب ها برخوردار می باشد.

روس ها تانک Corkscrew را برای مقابله با شرایط سخت زمستانی توسعه داده بودند، چرا که در خشکی جاده را می خراشید و تنها می توانست با حداکثر سرعت ۳ مایل در ساعت حرکت کند. در اب اما کمی سریع تر بود و با سرعت ۹مایل در ساعت حرکت می کرد و در برف تقریبا تا ۳۰ مایل بر ساعت سرعت می گرفت. با این حال و با وجود کاستی هایی، این وسیله نقلیه این امکان را برای نیروهای نظامی روسیه فراهم کرده بود تا در مسیرهای سخت نیز توانایی حرکت داشته باشند.

ماشین جنگی سیمز موتور «Simms Motor»

ماشین جنگی سیمز موتور را می توان نخستین ماشین زرهی ساخته شده در تاریخ قلمداد کرد. در سال ۱۸۹۹، ارتش بریتانیا یک وسیله نقلیه زرهی سفارش داد که بتواند آن را به جنگ ببرد. این وسیله زرهی با طول ۵/۸ ، عرض ۴/۲ و ارتفاع ۳ متر و نیز زرهی به ضخامت ۶ میلی متر ساخته شده بود. پیشرانه چهار سیلندر آن نیز که توسط دایملر ساخته شده بود، به ماشین زرهی سیمز اجازه دست یابی به سرعت ۹ مایل بر ساعت را می داد و آن را به وسیله ای بسیار کند تبدیل می کرد.

خودروی زرهی T27

خودروی زرهی T27، نمونه اولیه یک خودروی زرهی بود که در سال ۱۹۴۴ توسط شرکت استودبیکر «Studebaker» برای ارتش آمریکا توسعه داده شد. درواقع T27 یک خودرو هشت چرخ بود که جفت چرخ های اول، دوم و چهارم آن دارای نیروی محرکه بودند که توسط یک موتور هشت سیلندر بنزینی کادیلاک به حرکت در می آمد. با این حال، تولید T27 از یک نمونه اولیه فراتر نرفت، زیرا پس از آن یک نمونه قوی تر که توسط شورلت با نام T28 ساخته شد جایگزین این مدل شد.

خودروهای جنگ ایران و عراق چگونه تامین شدند

ول بایک

ول بایک«Welbike» یک موتورسیکلت تاشوی تک سرنشین بریتانیایی است که نقش کلیدی را برای چتربازان متفقین در هنگام ورود به فرانسه برای آزادسازی این کشور از دست نازی ها ایفا کرد. در واقع در هنگام فرود چتربازان، به همراه آنان نیز تدارکاتی که شامل سلاح گرم، مهمات، تجهیزات پزشکی، غذا و تجهیزات ارتباطی بود هم رها می شد. اما در میان تدارکات حمل و نقل، موتورسیکلت های جمع و جور و تاشویی به نام ول بابک نیز وجود داشت.

ول بایک یک موتورسیکلت جمع و جور بود که می شد آن را در یک محفظه لوله ای قرار داد و یک سرباز می توانست آن را در کمتر از ۱۱ ثانیه باز کند و به حرکت دربیاورد. این موتورسیکلت از یک پیشرانه دو زمانه شش اینچ مکعبی سود می برد که می توانست با یک باک به سرعت ۴۸ کیلومتر بر ساعت برسد و مسافتی معادل ۹۰ مایل«۱۲۶ کیلومتر» را نیز طی کند. برای جمع و جور نگه داشتن آن نیز، باک را در داخل شاسی پایینی نصب کرده بودند تا تحت فشار بوده و نیازی به پمپ سوخت نباشد.

این موتورسیکلت کوچک با طراحی مبتکرانه، نقش موثری در آزادسازی اروپا داشت و پس از جنگ نیز شرکت آمریکایی ایندین«Indian» شروع به واردات و عرضه نسخه ای از آن با نام پاپوز«Papoose» کرد.

استاندارد بیوِرِت «Beaverette»

یک خودروی زرهی دست ساز بریتانیایی که اولین نسخه از این خودرو در سال ۱۹۴۰ توسط شرکت استاندارد موتور و به ابتکار لرد بیوربروک«Lord Beaverbrook» از اعضای مهم دولت وینستون چرچیل در زمان جنگ ساخته و بلافاصله تولید شد. بر همین اساس نیز نام این خودروی زرهی را بیوِرِت گذاشته شد. این خودرو از شاسی موجود شرکت استاندارد موتور با مقدار مناسبی پوشش زرهی که به بدنه آن اتصال پیدا کرده بود، استفاده می کرد. هر چند که نسخه اولیه فقط در کناره های بدنه از زره استفاده می کرد و جلوی آن شبیه به اکثر خودروهای طراحی شده در دهه ۳۰ میلادی دارای کاپوت باریک و گلگیرهای منحنی بود. تولید این مدل نیز در سال ۱۹۴۲ و‌ پس از ساخت ۲۸۰۰ دستگاه از آن متوقف شد.

بوبیک

خودروی زرهی BA-64 که با نام بوبیک شناخته می شد، خودروی چهارچرخ و سبک زرهی ارتش شوروی بود که از سال ۱۹۴۲ تا دهه ۱۹۶۰ برای مأموریت های شناسایی و ارتباطی مورد استفاده قرار گرفت و نتنها در طول جنگ جهانی دوم، بلکه در جنگ کره نیز مورد استفاده قرار گرفت. خودروی زرهی BA-64 که با نام بوبیک شناخته می شد، خودروی چهارچرخ و سبک زرهی ارتش شوروی بود که از سال ۱۹۴۲ تا دهه ۱۹۶۰ برای مأموریت های شناسایی و ارتباطی مورد استفاده قرار گرفت و نتنها در طول جنگ جهانی دوم، بلکه در جنگ کره نیز مورد استفاده قرار گرفت.

با این حال اختلاف هایی در میان منابع مختلف روسی، در مورد تعداد واقعی بوبیک های تولید شده وجود دارد، اما رایج ترین عدد ذکر شده بیش از ۹۰۰۰ دستگاه ساخته شده توسط کارخانه خودروسازی «GAZ» است. ضمن اینکه پس از پایان تولید، دولت شوروی خودروی زرهی BA-64 را به کشورهای دیگر مانند آلمان شرقی صادر می کرد.

هافنر روتاباگی

گاهی اوقات بهترین راه برای توسعه یک ماشین جدید، تغییر کاربری یک ماشین موجود است. هافنر روتاباگی یکی از همین محصولات است. درواقع برخی از افراد در بریتانیا راهی برای نصب یک بال چرخشی بر روی جیپ ویلیز که در آن زمان خودروی جدیدی به  شمار می آمد پیدا کردند. درواقع ایده این طرح پرواز در پشت خطوط دشمن و مجهز کردن سربازان به وسایل حمل و نقل بود.هر چند این ایده تنها در حد یک طرح باقی ماند و هیچگاه به تولید نرسید، اما قطعا به عنوان یکی از طرح های انقلابی در آن دوران شناخته می شود.

خودروی زرهی Ironside

خودروی شناسایی سبک هامبر« Humber» که بیشتر با نام هامبرت « Humberette» یا ایرون ساید «Ironside» شناخته می شد. یکی دیگر از خودروهای زرهی در میان خودروهای عجیب و غریب لیست ما است که بیش از سه هزار دستگاه از این خودروی بریتانیایی بین سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۳ تولید شد. طراحی ایرون ساید بر اساس شاسی هامبر سوپر اسنایپ و همچنین خودروی سنگین و کاربردی ۴×۴ هامبر بود و بیش از ۳۶۰۰ دستگاه از آن ساخته شد.