لزوم حمایت دولت از تولید خودروهای هیبریدی در داخل

شتاب جهانی به سمت خودروهای پاک، صنعت خودروی ایران را به نقطه تصمیم رسانده است؛ بدون حمایت دولت، تولید خودروهای هیبریدی داخلی به سرانجام نمی‌رسد.

پیشنهاد دیروز؛ نیاز امروز

در شرایطی که بازار جهانی خودرو با سرعت به سمت فناوری‌های پاک و کم‌مصرف حرکت می‌کند، صنعت خودروی ایران در نقطه‌ای حساس ایستاده است. توسعه فناوری‌های نوین بدون حمایت مالی، سیاستی نیمه‌کاره است؛ به همین دلیل، لزوم حمایت دولت و نهادهای سیاست‌گذار از تولید خودروهای هیبریدی داخلی با عمق ساخت داخل و تخصیص منابع ریالی و ارزی بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. این مسئله، نه یک انتخاب لوکس بلکه ضرورتی استراتژیک برای آینده صنعت و محیط زیست کشور است.

سیاست بدون پول، روی کاغذ می‌ماند

کارشناسان می‌گویند سیاست‌های کلان صنعتی بدون پشتوانه مالی مشخص، عملاً به مرحله اجرا نمی‌رسند. حمایت دولت از مسیرهای نوآورانه در صنعت خودرو می‌تواند از طریق تخصیص منابع ارزی برای واردات قطعات حیاتی، پرداخت تسهیلات هدفمند به خودروسازان و ارائه مشوق‌های مالیاتی عملی شود. این حمایت‌ها باعث کاهش هزینه تولید و تسریع در انتقال فناوری می‌شود و از طرفی، فضا را برای حضور سرمایه‌گذاران خصوصی باز می‌کند. واقعیت این است که بدون تأمین مالی هدفمند، هر برنامه‌ای روی کاغذ باقی می‌ماند و به مرحله اجرا نمی‌رسد.

عمق ساخت داخل؛ نقطه اتکای صنعت

یکی از محورهای اصلی در مسیر توسعه خودروهای هیبریدی داخلی، افزایش عمق ساخت داخل است. هرچقدر سهم داخلی‌سازی قطعات کلیدی بیشتر شود، فشار بر منابع ارزی کشور کمتر و توان رقابتی تولیدکنندگان داخلی بیشتر خواهد شد. این رویکرد علاوه بر کاهش وابستگی، فرصت‌های شغلی جدید ایجاد می‌کند و به رشد فناوری در کشور سرعت می‌بخشد. ساخت داخل نه تنها راهی برای کنترل هزینه‌هاست، بلکه ستون اصلی توسعه پایدار صنعت خودرو محسوب می‌شود.

افزایش تیراژ؛ شرط کاهش مصرف و آلودگی

حضور گسترده خودروهای هیبریدی داخلی در کشور فقط یک انتخاب فناورانه نیست، یک ضرورت ملی است. افزایش تیراژ این خودروها می‌تواند به شکل ملموسی مصرف سوخت فسیلی را کاهش دهد، وابستگی به واردات بنزین را کم کند و از شدت آلودگی هوا در کلان‌شهرها بکاهد. این اقدام به کاهش هزینه‌های ارزی، بهبود کیفیت زندگی شهروندان و کنترل بحران آلودگی منجر می‌شود. هرچقدر سهم این خودروها در بازار بیشتر شود، مسیر دستیابی به اهداف زیست‌محیطی و انرژی نیز هموارتر خواهد بود.

انتقال فناوری، در گرو آغاز تولید

فارغ از کیفیت و کمیت قطعاتی که امروز در ایران ساخته می‌شوند، نباید عنصر اصلی را ندیده گرفت و آن چیزی نیست جز وجود توانایی تولید؛ چراکه کیفیت و کمیت موضوعی است که در مرحله بعد قرار می‌گیرد و خود امری است که قابل تقویت و بهبود است. تا زمانی که خودروهای هیبریدی در تیراژ بالا به هر نحوی در کشور حضور نداشته باشند، قطعا توجیهی برای قطعه‌ساز وجود نخواهد داشت که قطعات این خودروها را تولید کند. با توجه به شرایط فعلی کشور، امکان واردات و مونتاژ خودروهای هیبریدی آن هم در تیراژی قابل توجه امری بعید است. در این بین، اگر دولت بتواند شرکت‌ها را ترغیب و سپس حمایت کند تا آن‌ها به تولید خودروهای هیبریدی روی بیاورند، می‌توان آینده قطعه‌سازی را نیز به مراتب روشن‌تر از امروز دید و رشدی به‌مراتب پایدارتر و سودآورتر را به واسطه تولیدات فناورانه‌‎تر شاهد بود.

چالش‌ها در مسیر تولید هیبریدی

با وجود ظرفیت‌های بالقوه، مسیر توسعه این صنعت بدون مانع نیست. نبود زیرساخت تولید باتری و سیستم‌های مدیریت انرژی، ضعف زنجیره تأمین داخلی، نوسانات ارزی و بی‌ثباتی سیاست‌های صنعتی از مهم‌ترین موانع پیش روی تولید خودروهای هیبریدی داخلی در ایران هستند. افزون بر این، عدم هماهنگی میان نهادهای تصمیم‌ساز، روند توسعه را کند کرده است. بدون حل این موانع، حتی بهترین برنامه‌ها نیز به مرحله اجرا نخواهند رسید.

تصمیم امروز، فردای صنعت را می‌سازد

بازار جهانی منتظر ایران نمی‌ماند؛ کما اینکه تا به امروز نمانده است. یا باید با برنامه‌ای منسجم و حمایت قاطع، وارد عصر هیبریدی شد یا از قافله صنعت سبز جا ماند. حمایت دولت تنها در قالب تزریق منابع مالی خلاصه نمی‌شود؛ ایجاد یک چارچوب سیاستی پایدار و پیش‌بینی‌پذیر می‌تواند اعتماد بخش خصوصی را جلب کرده و مسیر توسعه این صنعت را هموار کند. این تصمیم نه فقط یک انتخاب صنعتی، بلکه یک انتخاب استراتژیک برای آینده اقتصاد و محیط زیست کشور است.

SBR چیست؟؛ آپشن جدید محصولات ایران خودرو را بشناسیم