جوان‌ترین قهرمان تاریخ F1 کدام راننده است؟ (بخش دوم)

در ادامه جستجو برای یافتن جوان‌ترین قهرمان F1، با بخش دوم این مطلب همراه ما باشید. همانطور که مرور کردیم، اولین قهرمان جهان فرمول یک ۴۴ ساله بوده است اما جوان‌ترین آنها تقریباً نصف این سن را دارد. چه رانندگانی در بین ده نفر برتر از جوان‌ترین قهرمانان تاریخ F1 قرار دارند؟

۵. امرسون فیتیپالدی از تیم لوتوس، قهرمان سال ۱۹۷۲؛ سن: ۲۵ سال و ۲۷۳ روز

به گزارش آخرین خودرو، امرسون فیتیپالدی (Emerson Fittipaldi) علاوه بر کسب اولین قهرمانی جهان خود، جوان‌ترین راننده‌ای بود که در آن زمان به این مهم دست یافته بود. این رکوردی بود که تا ۳۳ سال شکسته نشد، هرچند که کسب عنوان قهرمانی برای این راننده برزیلی که تقریباً نیمی از مسابقات را برد و با دو مسابقه مانده به پایان، عنوان قهرمانی را از نزدیک‌ترین رقبای خود یعنی دنی هولم (Denny Hulme) و جکی استوارت (Jackie Stewart) به دست آورد، نسبتاً آسان به نظر می‌رسید.

فیتیپالدی تنها در سومین فصل حضورش در این ورزش، پیش از این حتی به قهرمانی نزدیک هم نشده بود و قبل از سال ۱۹۷۲ تنها یک برد در یک مسابقه به نام خود ثبت کرده بود. با این حال، پس از پنج پیروزی و کسب سکو در تمام مسابقات به جز چهار مسابقه، شکی نیست که چه کسی در آن سال رکورد را شکست!

۴. مکس ورشتپن از تیم ردبول، قهرمان سال ۲۰۲۱؛ سن: ۲۴ سال و ۷۳ روز

مکس ورشتپن (MaxVerstappen) در سال ۲۰۲۱ و در هفتمین فصل حضورش در F1 قهرمانی را تجربه کرد. او به عنوان جوان‌ترین راننده‌ای که در فرمول یک مسابقه داده است – رکوردی که بعید به نظر می‌رسد هرگز شکسته شود – اولین مسابقه خود را در ۱۷ سالگی برای تیم تورو روسو (Toro Rosso) انجام داد و سپس در ۱۸ سالگی اولین مسابقه خود را برای تیم ردبول (Red Bull) برد.

هرچند قهرمانی جنجالی مکس در سال ۲۰۲۱ با کمک تمامی عوامل و ناداوری‌ها بدست آمد اما این راننده هلندی از آن زمان سه عنوان قهرمانی دیگر نیز کسب کرده است.

۳. فرناندو آلونسو از تیم رنو، قهرمان سال ۲۰۰۵؛ سن: ۲۴ سال و ۵۸ روز

اولین قهرمانی فرناندو آلونسو (Fernando Alonso)، که از زمان فیتیپالدی (Fittipaldi) در سال ۱۹۷۲ به جوان‌ترین راننده‌ای تبدیل شد که قهرمانی را به دست آورده، لحظه‌ای بسیار مهم برای این ورزش بود. برای ورزش F1، آغاز قرن بیست و یکم با پیروزی شوماخر (Schumacher) در پنج عنوان قهرمانی متوالی با تیم فراری (Ferrari) همراه بود تا اینکه راننده اسپانیایی جوان در فصل چهارم حضورخود به این روند پایان داد.

فرناندو در سال ۲۰۰۱ به تیم میناردی (Minardi) که در صدر جدول قرار داشت، پیوست و با استخدام به عنوان راننده آزمایشی رنو (Renault) برای فصل بعد، عملکرد چشمگیری داشت و سپس در سال ۲۰۰۳ به تیم مسابقه‌ای ارتقا یافت. آلونسو با پیروزی در اولین مسابقه خود در مجارستان، به این اعتماد پاسخ داد.

با وجود عدم پیروزی در فصل بعد، او به طور پیوسته پیشرفت کرد و در سال ۲۰۰۵ فرمول یک را طوفانی آغاز کرد: چهار برد از هفت مسابقه ابتدایی با تنها یک مقام بدون کسب سکو، قبل از اینکه سه پیروزی دیگر قهرمانی را تضمین کند. رایکونن (Räikkönen) و مک‌لارن (McLaren) شاید در آن فصل سرعت لازم را داشتند اما سال ۲۰۰۵ سال آلونسو بود.

۲. لوئیس همیلتون از تیم مک‌ لارن، قهرمان سال ۲۰۰۸؛ سن: ۲۳ سال و ۳۰۰ روز

در حالی که سال ۲۰۰۷ شاهد از دست دادن عنوان قهرمانی توسط لوئیس همیلتون (Lewis Hamilton) در شرایط دردناکی بود، سال بعد نیز همان شکست را فیلیپه ماسا (Felipe Massa) ​​تجربه کرد. پس از یک فصل پرفشار، راننده تیم مک‌لارن با هفت امتیاز اختلاف نسبت به رقیب عنوان قهرمانی یعنی ماسا وارد مسابقه پایانی اینترلاگوس (Interlagos) شد.

اگر ماسا آخر هفته را می‌برد، همیلتون برای کسب عنوان قهرمانی باید پنجم یا بالاتر می‌شد. راننده مک‌لارن این کار را انجام داد نشد که بشود!

با این حال تیمو گلاک (Timo Glock)، همیلتون  را به جایگاه چهارم رساند! در حالی که همیلتون در دور ۶۹ از خط پایان عبور کرد و جایگاه پنجم را به فتل واگذار کرده بود اما عدم تغییر به لاستیک‌های wet برای گلاک که برای چسبندگی مشکل داشت، گران تمام شد و به فتل و همیلتون اجازه عبور داد.

آن لحظات درام تا مدت‌ها در خاطره‌ها باقی خواهد ماند: ماسا به عنوان نفر اول از خط پایان عبور کرد، تیمش برای لحظه‌ای فکر می‌کرد که او ممکن است عنوان قهرمانی را کسب کرده باشد. با این حال، همیلتون اکنون جایگاهی را که نیاز داشت، کسب کرده بود و به این معنی بود که او جوان‌ترین راننده‌ای شد که در آن زمان قهرمانی را به دست آورده است.

۱. سباستین فتل از تیم ردبول، قهرمان سال ۲۰۱۰؛ سن: ۲۳ سال و ۱۳۴ روز

سباستین فتل (Sebastian Vettel) که در سال ۲۰۱۰ به جوان‌ترین قهرمان تاریخ این ورزش تبدیل شد، همچنین اولین راننده از زمان جیمز هانت در سال ۱۹۷۶ بود که تنها پس از آخرین مسابقه، عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. او بیشتر فصل را در رقابت بود اما نقص موتور در مسابقه کره باعث شد که او با اختلاف ۲۵ امتیاز از آلونسوی صدرنشین در دو مسابقه مانده به پایان فصل عقب بماند.

سپس دو مسابقه پایانی، پیروزی در برزیل و به دنبال آن خوش‌شانسی در ابوظبی، برای او قهرمانی فصل را به ارمغان آورد. در حالی که مسابقه را با ۱۵ امتیاز اختلاف نسبت به آلونسو و هفت امتیاز اختلاف با هم‌تیمی‌اش یعنی مارک وبر آغاز (Mark Webber) کرده بود، یک اشتباه در استراتژی pit stop تیم فراری باعث شد که این راننده اسپانیایی از دور ۱۸ تا پایان مسابقه پشت سر ویتالی پتروف (Vitaly Petrov) قرار بگیرد. آلونسو مسابقه را در جایگاه هفتم و وبر در جایگاه هشتم به پایان رساند و به فتل اجازه دادند تا اولین عنوان قهرمانی خود را در ۲۳ سالگی کسب کند!