هنر ساعت‌سازی در جاده؛ راز کابین تمام آنالوگ بوگاتی توربیون چیست؟

در دنیای امروز که خودروسازان عادت کرده‌اند نمایشگرهای غول‌پیکر موسوم به هایپر اسکرین را از این ستون تا آن ستون در بخش جلویی کابین نصب کنند و چندین نمایشگر دیگر را هم برای سرنشینان عقب در نظر بگیرند، شرکت بوگاتی با همان سرعتی که خودروهایش به آن شهرت دارند، دقیقا در جهت مخالف جریان بازار حرکت کرده است. این سازنده نامدار خودروهای هایپرکار، برای شاهکار جدید خود یعنی توربیون (Tourbillon)، محیطی را طراحی کرده که در آن خبری از ابزارهای دیجیتال نیست و کابین خودرو به صورت کاملا آنالوگ خودنمایی می‌کند.

این فضا، محیطی است که سرنشین را از تمامی عوامل حواس‌پرتی جدا می‌کند؛ جهانی از سرعت که هیچ نشانه‌ای از دیجیتالی شدن در آن به چشم نمی‌خورد. در واقع، شما برای اینکه به طور کامل در دنیای قدرت و عملکرد غرق شوید، به هیچ نمایشگر بزرگ، انبوهی از اپلیکیشن‌ها، بازی‌های ویدئویی یا تماشای یوتیوب نیاز نخواهید داشت.

مسئولیتی برای ماندگاری در تاریخ

ایگناسیو مارتینز، مدیر طراحی داخلی بوگاتی، مسئولیت بسیار سنگینی را بر دوش خود حس می‌کرد. او وظیفه داشت فضایی را خلق کند که در آن تکنولوژی‌های دیجیتال جایی نداشته باشند، اما در عین حال تضمین کند که این طراحی در گذر زمان همچنان جذاب باقی بماند و اصطلاحا پیر نشود. این همان اصل خلل‌ناپذیری است که برند بوگاتی در طول ۱۱۶ سال گذشته همواره از آن پیروی کرده است.

کسانی که اقدام به خرید یک دستگاه بوگاتی می‌کنند، معمولا با دیدگاه مالکیت طولانی‌ مدت به این خودرو می‌نگرند. این مشتریان خاص‌پسند قطعا دوست ندارند پس از پرداخت مبلغی گزاف برای آوردن یک توربیون به پارکینگ خود، تنها بعد از چند سال با کابینی مواجه شوند که به دلیل پیشرفت سریع تکنولوژی، قدیمی و از مد افتاده به نظر بر‌سد.

مارتینز توضیح می‌دهد که هنگام خلق فضای داخلی توربیون، باید جنبه‌های متعددی را به طور هم‌زمان مدیریت می‌کرد. او می‌بایست دی‌ان‌ای اصیل بوگاتی را حفظ می‌کرد و اطمینان می‌یافت که به تمامی نشانه‌های سبک‌شناختی این برند احترام گذاشته شده است. او همچنین باید تِمی را توسعه می‌داد که توالی استفاده از ابزارها برای راننده کاملا قابل درک، منطقی و ساده باشد.

تیراژ محدود و قیمتی نجومی

مدل توربیون که به عنوان جانشین برحق مدل شیرون معرفی شده است، یک خودروی بسیار تولید محدود محسوب می‌شود. تنها ۲۵۰ دستگاه از این خودرو رنگ واقعیت به خود خواهند دید که البته تمام آن‌ها حتی پیش از رونمایی رسمی، توسط خریداران رزرو شده‌اند. این خودرو که برای اولین بار در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۴۰۳ به صورت آنلاین به جهان معرفی شد، با قیمت پایه ۴.۱ میلیون دلار (بدون احتساب آپشن‌های سفارشی و مالیات) به فروش رسید.

طراحی داخلی این مدل باید به گونه‌ای می‌بود که شکوه، میراث و کیفیت همیشگی این برند را منعکس کند. در این فضای اختصاصی، خط مرکزی نمادین بوگاتی و خط سی (C-line) مشهور در کنار تقسیم‌بندی افقی رنگ‌ها به زیبایی ادغام شده‌اند. همچنین پارچه‌هایی که به تازگی توسعه یافته و به صورت اختصاصی دوخته شده‌اند، صندلی‌ها و پنل‌های داخلی درب‌ها را پوشانده‌اند؛ رویکردی که بوگاتی با افتخار آن را خیاطی خودرو (Car Couture) می‌نامد.

چالش ایمنی در یک اثر هنری

در طول فرآیند توسعه، تنها محدودیت برای خلاقیت طراحان، ساخت کابینی بود که در کنار زیبایی و شکوه، ایمن و راحت نیز باشد. طراح باید الزامات حیاتی مانند کیسه‌های هوا و محل دقیق قرارگیری کمربند ایمنی را لحاظ می‌کرد و به دقت بررسی می‌کرد که تمام ویژگی‌های ایمنی، چه در بخش فعال و چه غیرفعال، در سناریوهای مختلف تصادف چگونه عمل می‌کنند.

مارتینز در این باره می‌گوید: «این وسیله نقلیه‌ای است که قرار است در خیابان‌ها استفاده و رانده شود. بنابراین ما نیاز داشتیم تا با محدودیت‌های قانونی و تولیدی بسیاری سازگار شویم تا بتوانیم آن را به مرحله تولید نهایی برسانیم.»

سم‌زدایی دیجیتال با چاشنی ساعت‌سازی سوئیسی

نام توربیون از یک اختراع بزرگ در صنعت ساعت‌سازی در اوایل قرن نوزدهم وام گرفته شده است. این خودرو باید فراتر از زمان باشد، چرا که بدون شک به عنوان یک گنجینه از نسلی به نسل دیگر منتقل خواهد شد.

فرانک هیل، مدیر طراحی بوگاتی، در این باره معتقد است: «به همین دلیل در عصر انفجار دیجیتال، ما تصمیم گرفتیم تکنولوژی آنالوگ را دنبال کنیم؛ جایی که هنر ظریف ساعت‌سازی با مفهوم سم‌زدایی دیجیتال ملاقات می‌کند.»

نتیجه این تفکر، رسیدن به یک مجموعه نشان‌گرهای (صفحه کیلومتر) کاملا آنالوگ و مکانیکی بود. هر چرخ‌دنده و هر مکانیزم ظریفی که در این بخش به کار رفته، با همکاری استادان ساعت‌ساز در کشور سوئیس توسعه یافته است. آن‌ها رویکردی کاملا مکانیکی را برگزیدند که یادآور دقت و اصالت مهندسی در اوایل قرن بیستم است.

فراتر از یک کابین؛ هیولایی در زیر پوسته

اگر از کابین استثنایی آن بگذریم، توربیون در بخش فنی نیز یک شاهکار مهندسی است. قلب تپنده این هایپرکار را یک موتور ۸.۳ لیتری تنفس طبیعی ۱۶ سیلندر با آرایش V شکل (V16) تشکیل می‌دهد که به تازگی توسعه یافته و با یک سیستم پیشرانه هیبریدی پیشرفته ادغام شده است. این نیروگاه عظیم در کنار سه موتور الکتریکی فعالیت می‌کند تا در مجموع، قدرت خیره‌کننده ۱۸۰۰ اسب بخار و گشتاور ۲۳۰۰ نیوتن‌متر را زیر پای راننده قرار دهد.

در بحث عملکرد، اعداد و ارقام توربیون فراتر از تصور است:

•  شتاب ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت: تنها ۱.۹ ثانیه.
•  تست ۴۰۰ متر (یک‌چهارم مایل): ۸.۵ ثانیه با سرعت خروجی ۲۹۰ کیلومتر بر ساعت.
•  حداکثر سرعت: در صورت استفاده از سوییچ سرعت (Speed Key)، این خودرو به سرعت باورنکردنی ۴۴۵ کیلومتر بر ساعت دست می‌یابد.

کپی لینک لینک کپی شد