به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، شهرداری تهران در حالی که ظرفیت بالایی در خطوط تولید دهها شرکت خودروساز تجاری کشور وجود داشت و با حمایت مالی میشد موجب بالفعل شدن این ظرفیت و ایجاد دهها هزار شغل گردید، قراردادی با کشور چین منعقد کرد تا نیاز حمل و نقل عمومی کشور را تامین کند.
این قرارداد که اندکی بعد تبدیل به قراردادی محرمانه شد و تا امروز دو میلیارد یوروی آن پرداخت شده است از اتوبوس برقی تا دیزل و موتورسیکلتهای برقی را در برمیگیرد در حالی که ظرفیت تولید همه این محصولات در کشور وجود دارد و تنها نیازمند ارائه تسهیلات و حمایت مالی است.
موضوع قرارداد محرمانه شهرداری با چین جایی بند بند دلسوزان صنعت و اقتصاد ایران را میسوزاند که میبینیم، خودروسازان چینی به تازگی با یک میلیارد یورو در ترکیه یک خط تولید خودروی برقی تاسیس کردند.
موضوع دیگر که نشان میدهد صنعت خودرو ایران مظلوم واقع شده است، حضور دو عضور هیات مدیره سایپادیزل در شهرداری تهران است که طبیعتا میتوانستند با ارائه مشورت صحیح و درست یا از امضای این قرارداد جلوگیری کنند یا با لابیگری قانونی، بخشی از این مبلغ هنگفت را به سمت مجموعه خود سوق دهند اما این اتفاق هرگز رخ نداد تا موضوعی که میتوانست امتیاز مثبتی باشد تبدیل به یک پوئن منفی برای این دو شخص شود.
این اشخاص به هر دلیلی که برای ما مشخص نیست، مشمول منافع مادی حضور در هیاتمدیره سایپادیزل میشوند اما با بازی در زمین واردات، به این شرکت و سایر خودروسازان تجاری آسیب وارد کردند.
علی خشنود عضو هیات مدیره(مدیرکل تشخیص و وصول درآمد شهرداری تهران) و مجید باقری خوزانی رئیس هیات مدیره سایپادیزل(معاون برنامه ریزی و توسعه سرمایه انسانی و امور شورای شهرداری تهران) میتوانستند به واسطه سالها عضویت در شرکتهای خودروسازی، اقدامات مناسبتری در این موضوع انجام دهند اما تشخیص دادند که نقش یک عضو عادی را در عقد قرارداد واردات ۱۳ میلیارد یورویی شهرداری با چین ایفا کنند.
در همین خصوص بد نیست مثالی بزنیم از یک شرکت بزرگ قطعهسازی که با حضور در هیاتمدیره یک شرکت خودروسازی نهتنها توانستند نقش مهمی در رشد و پیشرفت آن مجموعه قطعهسازی ایفا کنند، بلکه به نفع ۳۰۰ شرکت و کارگاه تولیدی همکار خود نیز کار کردند؛ رفتاری که انتظار داشتیم دو عضو هیات مدیره سایپادیزل در شهرداری تهران نیز برای رشد شرکت متبوع خود انجام دهند اما یا نخواستند یا نتوانستند!
source