برنامه ایمنی سازی در کشور، برای پیشگیری از برخی بیماریها به مناطق مختلفی دسته بندی میشود، برترین دسته بندی بیماریها در تهدید، برنامههای جامع ایمنی سازی تحت عنوان برنامههای ملی بیماریزای قابل پیشگیری است. بر این اساس، از سال ۱۳۹۵ برنامههای درمانی و ایمنی سازی برای نهلوبسیلوس- منهک ها و فلج اطفال در این کشور راه اندازی شده است.
رئیس اداره بیماریهای قابل پیشگیری با واکسن وزارت بهداشت در یادداشتی نوشت: در سال جاری، دو واکسن جدید پنوموکوک و روتاویروس به برنامه ملی ایمنسازی کودکان کشور اضافه شدهاند. این گام مهم، میتواند از بروز بسیاری از بیماریهای شدید و مرگومیر در کودکان جلوگیری کند.
پنوموکوک، یکی از شایعترین علل عفونتهای مهاجم باکتریایی در کودکان است. این باکتری عامل بیماریهایی مانند پنومونی، مننژیت، سینوزیت و اوتیت میانی است. در کشورهای در حال توسعه، درصد بالایی از کودکان زیر ۵ سال به این باکتری آلوده هستند.
سالانه بیش از ۵۱ هزار مورد جدید عفونت پنوموکوکی در ایران ثبت میشود. از این تعداد، بیش از ۱۵ هزار کودک زیر ۵ سال دچار عفونت شدید میشوند که حدود ۱۱۷۵ مورد به مرگ منجر میشود. واکسیناسیون میتواند از بسیاری از این موارد پیشگیری کند و هزینههای درمانی و اجتماعی را کاهش دهد.
کشورهای استفادهکننده: تاکنون بیش از ۱۳۵ کشور این واکسن را در برنامه ملی خود قرار دادهاند. در منطقه مدیترانه شرقی، ۱۶ کشور از ۲۲ کشور این واکسن را بهطور روتین استفاده میکنند.
روتاویروس، مهمترین علت اسهال شدید و کمآبی بدن در کودکان زیر ۵ سال است. تقریباً تمام کودکان تا سن ۳ تا ۵ سالگی حداقل یکبار به این عفونت مبتلا میشوند.
در ایران، حدود ۵۰ درصد اسهالهای آبکی کودکان زیر ۵ سال ناشی از این ویروس است. سالانه ۵.۵ میلیون مورد ابتلاء به اسهال روتاویروسی در ایران رخ میدهد که ۱۷۲ هزار مورد از آن شدید بوده و منجر به بستری شدن میشود. این بیماری سالانه باعث حدود ۵۰ مورد مرگ در کودکان ایرانی میشود. واکسیناسیون میتواند تا ۷۵ درصد از این موارد جلوگیری کند.
تاکنون ۱۲۸ کشور این واکسن را در برنامه ملی واکسیناسیون خود گنجاندهاند، ازجمله کشورهای همسایه ایران مانند افغانستان، پاکستان، عراق، عربستان و امارات.
افزودن این دو واکسن به برنامه ملی ایمنسازی، اقدامی حیاتی برای کاهش مرگومیر و بیماریهای شدید در کودکان است. این تصمیم نهتنها سلامت فرزندان کشور را تضمین میکند، بلکه هزینههای درمانی خانوادهها و سیستم بهداشت و درمان را کاهش میدهد.