
آغاز قرن بیستم با گسترش تکنولوژی پیشرانههای احتراق داخلی همراه شد، اما این پیشرانهها هنوز در ابتدای مسیر رشد خود قرار داشتند و از نظر توان و گشتاور، خروجی درخوری به خودروسازان ارائه نمیکردند. تنها راه ارتقای توان فنی این پیشرانهها افزایش خیرهکننده حجم موتور بود که طبیعتا با افزایش قابل توجه وزن و ابعاد